Guèrra d'Independéncia de Guinèa Bissau
Guèrra d'Independéncia de Guinèa Bissau
| |
---|---|
Informacions generalas | |
Data | 23 de genier de 1963 - 10 de setembre de 1974 |
Luòc | Guinèa Bissau, Cap Verd |
Casus belli | Refús portugués de laissar l'independéncia a sei colonias de Guinèa e de Cap Verd |
Cambiaments territorials | Independéncia de Guinèa Bissau e de Cap Verd |
Eissida | Victòria dau PAIGC |
Belligerants | |
Portugal | PAIGC |
Fòrças en preséncia | |
32 000 maximum | 10 000 maximum |
Pèrdas | |
2 069 tuats | Entre 6 000 e 10 000 tuats |
Nòtas | |
5 000 civius tuats |
La Guèrra d'Independéncia de Guinèa Bissau foguèt un conflicte de la descolonizacion d'Africa que se debanèt dau 23 de genier de 1963 au 10 de setembre de 1974. Opausèt Portugal au movement independentista dau Partit African per l'Independéncia de Guinèa e de Cap Verd que foguèt sostengut per divèrsei país africans o dau blòt sovietic (URSS, Cuba, China, Senegal, Guinèa, Libia e Argeria). S'acabèt per una victòria deis independentistas e per l'independéncia de Guinèa Bissau e de Cap Verd.
Inicialament gaire nombrós, lei soudats portugués deguèron abandonar la màger part de la colonia ai fòrças dau PAIGC. En 1968, la guerilha contrarotlava 80% de la colonia entraïnant l'arribada de renfòrç importants que permetèron de reconquista unei zònas perdudas. Pasmens, a partir de 1972, la guerilha recebiguèt d'armas modèrnas de l'Union Sovietica e de Cuba, en particular d'armas anticarri e antiaerianas (SA 7), que li permetèt de resistir ais atacas portuguesas. Fin finala, la Revolucion Portuguesa de 1974 entraïèt la casuda dau regime de l'Estado Novo portugués e l'abandon dei colonias permetent l'independéncia de Guinèa Bissau e de Cap Verd.