Faidit de Belestar
Faidit de Belestar (fl. sègle XIII)[1] èra un trobador originari problament d'un dels mantes Belestar d'Occitània, mas identificabla segon d'unes amb Uc Faidit.[2]
En occitan ancian las variacions de son num inclusen Faidit de Belestar e Faiditç de Belistar, puèi en francés Faydit del Bellestat.
Dins los manuscrits, existís de discòrdias pertocant la paternitat dels tèxtes, de manièra qu'una composicion de còps atribuïda a Faidit de Belestar es contestada dins d'autres manuscrits per d'autres trobadors.[2]
Demest las composicions atribuïdas e a l'encòp contestadas, se tròba :
- Aissi com cel que tem qu'amors l'aucia (contestat per Arnaut de Maruèlh e Perdigon)
- Tot atressi... cum la clartatz del dia (contestat per Rigaut de Berbezilh e per Albertet de Sisteron)
Veire tanben
modificarReferéncias
modificar- ↑ Tresaur dau Felibirtge
- ↑ 2,0 et 2,1 Trobar. «Faidit de Belestar {PC 146}».
Wikidata: Q16555092
