Luís Vaz de Camões : Diferéncia entre lei versions

[[imatge:Camões em Constãncia.JPG|thumb|Estatua de Camões.]]

 

 

== Originas e jovença ==

 

 

Lo seu paire foguèt Simão Vaz de Camões e la seuna maire Ana de Sá e Macedo. Dins branca pairala, se tròba el trobador [[Galícia|galèc]] [[Vasco Pires de Camões]], e de branca mairala, lo navigador [[Vasco de Gama]].

De retorn a Lisbona, manquèt pas lèu tornar a la vida boèmia. Li foguèron atribuida mai d'unas amors, pas solament per damas de la cort mas tanben per la pròpria sòrre del Rei [[Manuel I de Portugal|D. Manuel I]]. Tombèt en disgràcia.

 

 

Lo jorn de [[Corpus Christi]] de [[1552]] luchèt en duèl, e feriguèt un certan [[Gonçalo Borges]]. Prisonièr, foguèt libertat per carta reiala de pèrdon lo 3 de Març de 1553. Puèi embarquèt dins l'armada de [[Fernão Álvares Cabral]], lo 24 del meteis mes.

Arribant a [[Goa]], Camões prendèt part a l'exposicion del vice-rei D. Afonso de Noronha contra lo rei de [[Chembe]], conegut coma lo "rei del [[pebre]]". D'aquela primièra exposicion s'inspirèt per l'elegia "O Poeta Simónides falando". Dempuèi Camões se fixèt a Goa ont escriguèt una granda partida de son òbra epica. Considerèt la vila coma una ''mairastra de totes los òmes onèstes'' e ali estudièt las costumes dels [[crestians]] e dels [[indós]], la geografia e l'istòria localas. Prenguèt part en mai d'una exposicion militaras. Entre Febrièr e Novembre de [[1554]] integrèt l'Armada de D. [[Fernando de Meneses]], constituida per pus de 1000 òmes e 30 naus, dins lo [[Golf Persic]], ali sentiguèt amarum qu'esprimèt dins cançon "Prèp d'un sec, ferit e esteril monte". Quant tornèt foguèt nomenat "fornidor principal de los defunts dins totas parts de China" pel Governador [[Francisco Barreto]], per que escriguèt ''Auto do Filodemo''.

 

(cf. Lus., X, 128). Dins lo desastre defuntèt la seuna companha chinesa Dinamene, celebrada dins sus sonets. E a aquela epòca auriá escrich los rondèls ''Sôbolos rio''.

 

De retorn al reialme, en [[1568]] faguèt escala dins l'[[illa de Moçambique]], ont, demorèt dos ans, [[Diogo do Couto]] relata en son òbra, qu'el poëta foguèt ''tan paure que visquèt d'amics'' (Década 8.ª da Ásia). Puèi trabalhèt a la revision de ''Os Lusíadas'' e dins la compausicion de "''un Parnaso de Luís de Camões, amb poësia, filosofia e d'autras sciéncias''", òbra raubada. Diogo do Couto li paguèt la rèsta del viatgem fins a Lisbona, ont Camões apontèt en Abril de 1570, dins la nau ''Santa Clara'' : "A [[Cascaïs]], las naus ancoradas esperèron que Diogo do Couto tòrne de Almeirim, ont li foguèt sollicitat pel rei a sua entrada al Tage, porque Lisbona foguèt barrada per causa de pèsta. Fins a que l'ordre venguèt que ''Santa Clara"" entre amb la barra." (Oliveira Martins)

 

 

Defuntèt dins un òstal de Santana, e Lisbona, e enterrat dins una tomba somariá d'una glèisa prèpa. Los rèstes se tròban uèi al [[Monastèri dels ieronimitas]].

 

 

L'unic retrait conegut, pintat del viu Camões, per un pintre professional, es perdut. Mas existís una còpia, ''fòrça fidèla còpia'' facha per Luís José Pereira de Resende. La Comission Nacionala per las Commemoracions de las Descobèrtas Portuguesas comprèt a un antiquari american (Richard C. Ramer, especializat en bibliografia portuguesa) lo "retrato pintado a vermelho" per Fernão Gomes. Data del periòde 1573 - 1579, segond [[Vasco Graça Moura]].

 

== Os Lusíadas e a òbra lirica ==

''Os Lusíadas'' es considerat coma la principala [[epopèia]] de l'epòca modèrna mercés a sa grandesa e universalitat. Las realizacions del Portugal dempuèi el [[Infante D. Henrique]] fins a l'Union dinastica amb l'[[Espanha]] en 1580 marquèron l'Istòria, marcant la transicion de l'[[Edat Mejana]] cap a l'Epòca Modèrna. L'epopèia conta l'istòria de [[Vasco de Gama]] e dels eròis portugueses que naviguèron al l'entorn del [[Cap de Bona Esperança]] e dobriguèron una novèla romb cap a l'Índia. Es una epopèia umanista, meteis dins sas contradiccions, dins l'associacion de la mitologia pagana amb vision crestiana, dins los sentiments opausats subre la guèrra e l'emperi, dins lo gost del repaus e dins lo desir d'aventura, dins l'apreciacion del plaser e dins las exigéncias d'una vision eroïca.

{{citacion|''As armas e os barões assinalados<br />Que, da ocidental praia lusitana,<br />Por mares nunca de antes navegados<br />Passaram ainda além da Taprobana,<br />Em perigos e guerras esforçados,<br />Mais do que prometia a força humana,<br />E entre gente remota edificaram<br />Novo reino, que tanto sublimaram.<br />(...)<br />Cantando espalharei por toda a parte,<br />Se a tanto me ajudar o engenho e arte'' <br />'''Camões''', '''''Lusíadas''''', Canto I.}}

 

=== Liricas ===

 

=== Teatre ===

* [[1587]] - [[El-Rei Seleuco]]

* [[1587]] - [[Anfitriões]]

 

* Rythmas de Luis de Camoens, dirigidas em cinco partes. Dirigidas ao muito illustre senhor D. Gonçalo Coutinho. Em Lisboa. Per Manoel de Lyra. [[1595]]. sul conte de Estevão Lopes.

* Os Lusiadas de Luis de Camoens. Pelo original antigo agora novamento impressos. Em Lisboa. Per Manoel de Lyra.[[1597]]

* Rimas de Luis de Camões, acrescentadas nesta terceyra impressão. dedicadas a D. Gonçalo Coutinho. Em Lisboa. Per Pedro Craesbeck. [[1607]]. Sul comte de Domingos Fernandes.

* Anfitriões. Pref. e notas de Vieira de Almeida. Lisbona, 1942;

 

== Ligams extèrnes ==

 

[[Categoria:Poèta]]

[[Categoria:Escrivan]]

[[Categoria:Escrivan portugués]]

 

[[ar:لويس دي كامويس]]

[[no:Luís de Camões]]

[[pl:Luís de Camões]]

[[ro:Luís de Camões]]

[[ru:Камоэнс, Луис де]]