Version del 15 junh de 2016 a 18.53 Modificar Xic668 (discussion \| contribucions) 3 modifications →‎Particularitats : autre trach ← Cambiament precedent		Version del 25 genièr de 2017 a 13.16 Modificar desfar Gabones (discussion \| contribucions) 1 058 modifications Cap resum de modificació Balisas : cambiament per telefonet Modificacion pel web mobil Diferéncia seguenta →
Linha 40 : Segon [[Pèire Bèc]] (1995), lei dialèctes provençau e [[lengadocian]] forman un ensems '''sud-occitan''' (o ''occitan meridionau''), que se distinguís dau '''nòrd-occitan''' ([[vivaroaupenc]], [[auvernhat]] e [[lemosin (dialècte)\|lemosin]]) e de l'occitan '''[[gascon]]'''. == ~~Particularitats~~Fonetica == La màger partida dei diferéncias entre provençal e [[lengadocian]] son de conservacions e tanben d'innovacions foneticas. Una part dei caracteristicas lingüisticas d'aquesta varietat occitana ja se manifèstan a l'Edat Mejana e una autra part se consolida a partir dau sègle XVII: Linha 46 ⟶ 47: * Vocalizacion frequenta (mai non sistematica) de ''-lh'' en [w] (''solelh'' > ''soleu''). Leis autrei trachs se fan visibles a partir dau sègle XVII: * ~~amudiment~~Amudiment dei consonantas finalas (e subretot quauquei marcas gramaticalas coma leis ''-s'' dau plurau dei noms e adjectius, que despareisson o que dins certanei cas se substituisson per la terminason ''-ei(s)'' prononciada {{IPA\|[ej(z)/i(z)]}}. En [[niçard]] pasmens utilizan lei terminasons ''-u/-i''. Ansin la forma occitana mai estenduda ''los amics, las amigas'' se ditz en provençau generau ''leis amics, leis amigas'' e en niçard ''lu amics, li amigui''. * ''-es'' final post-tonic es realizat [es] dins los vèrbes conjugats ''tenes'' [t'enes], mas [e] en los autres cas ''son paures'' [sump'awɾe]. Rapòrt au [[lengadocian]] (mai amb una larga zòna d'interferéncia), lo provençau se caracteriza per: * Un article definit plurau epicèn (qu'a la mesma forma au masculin coma au femenin) ''lei'' {{IPA\|[lej/li]}} (''leis'' {{IPA\|[lejz/liz]}} davant una vocala). Tanben tota una seria de mots coneisson la terminason epicèna ''-ei (-eis)'': d'adjectius possessius ''(mei, tei, sei)'', d'adjectius demostratius, exclamatius o interrogatius ''(aquelei, aquestei)'', de pronoms personaus ''(elei)'', d'adjectius e de pronoms indefinits ''(quauquei, d'unei)'', e en generau, les adjectius plaçats davant lo nom que transforman ''-e'' e ''-a'' finalas dau singular en ''-ei'' au plurau ''(un brave amic, de braveis amics; una granda taula, de grandei taulas)''. * La [[Diftongason]] de o > ue (''luec'', ''fuec'' (o ''fuòc''), ''pueg'', ''fuelha'' per los [[lengadocian]]s ''luòc'', ''fuòc'', ''puèg'' (''puòg''), ''fuèlha'' ('fuòlha''), mas ''buòu'', ''muòu/muòl'' dins los dos dialèctes. ** Lo niçard, en luòc de ''-ei (-eis)'', possedís un sistèma amb lei terminasons ''-u'' au masculin plurau e ''-i'' au femenin plurau.

Provençau : Diferéncia entre lei versions