Poesia : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 6 :
== Istòria ==
[[Fichièr: GilgameshTablet.jpg|thumb | 150px | La taula sul [[diluvi]] de l'[[epopèa de Guilgamesh]], escricha en [[acadian]].]]
Existisson de testimoniatges de lengatge escrich jos una forma poetica dins qualques [[ieroglif]]s [[Egipte|egipcians]] que datan de 25 sègles abans la naissença de Crist. S'agís de cants de trabalh e religioses. Lo ''[[Epopèa de Guilgamesh|Poèma de Guilgamesh]]'', una òbra epica dels [[sumerians]], foguèt escrich amb de caractèrs cuneïformes sus de taulas en argila aperaquí 2000 ans abans Crist. En Grècia los cants de ''L'[[Iliada]]'' e de ''L'[[Odissèa]]'', composicions atribuïdas a [[Omèr]], son de uèch sègles abans l'èra crestiana. Las [[Veda|Vedas]], los libres sagrats de l'[[indoïsme]], contenon tanben d'imnes e se supausa que sa darrièra version foguèt redigida al [[sègle III
La poesia lírica va tenir d'expressions destacades dins la [[Grècia]] antica. Lo primièr poèta que causiguèt son inspiracion dins la vida vidanta, dins lo periòde posterior a la vida d'Omèr, foguèt [[Esiòde]], amb son òbra ''Los trabalhs e los jorns''. A uns 600 anys abans de Crist es remunta la poesia de [[Safo]], poetessa nascuda sus l'isla de [[Lesbos]], autora d'òdas celebradores e de cançons nupcialas (epitalamis), que ne son estadas servadas qualques fragments. [[Anacreont]], nascut un segle després, va escriure breus peces, en general dedicades a celebrar lo [[vin]] e la [[joventut]], de les que van sobreviure unes poques. [[Calli d'Efès]] e [[Arquiloc de Paros|Arquiloc]] de Paros varen crear el gènere [[elegia|elegiac]], per cantar als difunts. Aquíloc va ser el primer a utilitzar el vers iàmbic (construït amb «
[[Roma]] creèt sa poesia en s'inspirar dels grècs. ''L'[[Virgili#Eneïda|Eneïda]] '', de [[Virgili]], es considerada coma la primièra òbra de pes de la literatura latina, e foguèt escricha qualques ans abans l'èra crestiana, a la manera dels cants epics grècs, per contar las peripecias d'Enees, sobrevivent de la guèrra de [[Tròia]], fins a son arribada en [[Itàlia]]. L'edat d'aur de la poesia latina foguèt la de [[
Durant l'Edat Mejana se dividiguèt en una tradicion populara, orala, que recitavan per vilas e castèls de gents coma los [[trobador]]s, e a l'encòp una poesia culta escricha qu'èra plan ligada a la religion, a mai se totas doas tradicions emplegavan de recorses retorics semblants. Foguèt aquesta segonda branca la que s'impausèt coma modèl e durant la Renaissença, l'epòca barròca e lo Neoclassicisme s'imitèron los modèls grecolatins amb los particularismes de las lengas d'estat europèas, que impausavan una [[metrica]] diferenciada.
|