Dédé

Dédé es un roman francés escrich per Achille Essebac e publicat en 1901 a París per l’editoriala Ambert. L’òbra atenguèt un grand nombre de reimpressions, en i comprenent una edicion illustrada per Georges Bigot, e venguèt la granda referéncia literària dels pedofiles de la Belle Époque fins als ans trenta.

Tampa de Dédé illustrada per Georges Bigot.

L’argument del roman, escrich en primièra persona, se centra en l’admiracion sensuala de Marcel Thellier, d’unes 30 ans, cap a André Dalio, nomenat afectuosament Dédé, dempuèi que se coneguèron a l’edat de 14 ans a l’escòla catolica ont totes dos residissián, fins a la mòrt de Dédé, amb 16 ans. Quinze ans après, obsessionat pel remembre d’en Dédé, Marcel viatja a Verona per visitar lo sieu cavòt e experimenta una granda decepcion en constatar que degun pas se’n remembra d’André dins la vila. De passada per Venècia se crosa per edart amb un gondolaire adolescent e sedusent, tanben nomenat Dédé, mas renóncia a viure amb el çò qu'auriá pogut viure amb l’autre Dédé. L’òbra s’acaba amb l'evocacion fantaumagorica de la resurreccion d’una multitud d’adolescents mòrts abans qu'aguèsson pogut conéisser l’amor.

Escrich en un lengatge poetic e al meteis temps impregnat de gravetat, l’estil de Dedé es extrèmament dirècte, sustot en comparason amb Les amitiés particulières de Roger Peyrefitte. Encara uèi, dempuèi d’un cèrt punt d'enguarda, se pòt considerar lo roman mai bèl consacrat a l’amor pederastic que s’a publicat en francés.