Corvada
La corvada (var. corvaa) es un trabalh non pagat impausat per un sobeiran, un senhor ò una autoritat a sei ciutadans, subjèctes ò dependents. Considerat coma un impòst non pecunari, pòu aver una importància significativa dins lei societats pauc monetarizadas. Se destrian generalament lei « corvadas privadas » que son degudas au senhor locau e lei « corvadas publicas » que son degudas a la comunautat.
En Euròpa, lei corvadas foguèron un element centrau de la fiscalitat durant l'Antiquitat e l'Edat Mejana. Lei corvadas privadas èran generalament regladas sota la forma de jornadas de trabalh agricòla au profiech dau senhor. Lei corvadas publicas èran destinadas a l'entretenença d'infrastructuras coma lei pònts e lei rotas. Lei corvadas privadas degudas au senhor declinèron a partir dau sègle XI dins lo sud dau continent, mai demorèron importantas dins lo nòrd fins a la fin dau periòde medievau e fins au sègle XIX en Russia. De mai, de formas de corvada privada e publica persistisson dins mai d'una region europèa.
En Occitània, lei corvadas foguèron mai que mai instauradas dins l'encastre de la societat feudala. Se la corvada privada declinèt rapidament, lei corvadas publicas prenguèron una certana importància a l'iniciativa dau poder reiau. D'efiech, aqueu sistèma, que representava quauquei jorns de trabalh dins l'annada, foguèt fòrça utilizat per entretenir e desvolopar la ret rotiera. Totei lei corvadas foguèron oficialament abolidas en 1789, mai de formas perdurèron lòngtemps. En particular, avans la creacion dau fermatge en 1946, lei balhaires de tèrras agricòlas podián exigir de jornadas de trabalh a sei mainatgiers. De mai, dins fòrça comunas ruralas, èra possible fins ais ans 1950 d'exigir lo pagament deis impòsts locaus en natura sota forma de jornadas de trabalh (generalament destinadas a entretenir lei rotas e lei camins).
Annèxas
modificarLiames intèrnes
modificarBibliografia
modificar- (fr) Jean Sévillia, Historiquement correct : pour en finir avec le passé unique, París, Perrin, 2003, 453 p.