Corsa camarguenca

(Redirigit dempuèi Corsa camarguesa)

La corsa camarguenca es un espòrt tradicional occitan, localizat dins un airal que s'espandís dins una partida orientala de Lengadòc e de l'oèst de Provença (dempuèi Erau fins a Vauclusa), que los rasetaires devon agantar los atributs que son fixats a las banas del buòu.

Un viraire en fàcia d'un cocardièr de banas nusas durant una corsa camarguesa a Aimargues, julhet de 2007

Istòria modificar

Aquesta tradicion, a mai foguèsse pro diferenta a la debuta, sembla pro anciana que n'existís almens una atestacion en 1402 a Arle [1] que s'i celebrèt una corsa en onor del comte de Provença Loís II e s'i faguèt combatre un lion amb un buòu [2].

 
Rasetaire qu'ensaja d'arrapar los atributs (fèria de Palavàs, 30 d'abril de 2007)

Aqueste jòc taurin se perpetuèt mas coneguèt de modificacions long del temps. Malgrat una enebicion en 1662 deguda a un nombre considerable de nafrats e de mòrts, los jòcs contunhèron d'amagat fins al sègle XIX.

Los atributs modificar

 
Los atributs: la cocarda, l'agland e la faissèla.

Los atributs son d'elements claus dins la corsa liura. De segur sens aquestes, se podrián pas far de corsas. D'atributs n'i a tres, descriches enjós dins l'òrdre que los devon tirar los rasetaires[3],[4],[5].

  • La cocarda, que contràriament a çò que pòt far pensar lo nom, es un riban roge qu'a una dimension d'entre cinc e sèt centimètres de long e d'un centimètre de larg. La cocarda es estacada gràcias a una faisèla a la part nauta del front del buòu e al centre.
  • L'agland qu'es en realitat un pompon de lana blanca. Ne meton dos que son ligats a la faissèla que penja a la basa de cada bana.
  • La faissèla qu'es lo darrièr dels atributs que se deu levar. Envira la bana amb un nombre de torns variable qu'es determinat en foncion del classament del buòu.

Ligams extèrnes modificar

Referéncias modificar