Lo cornièr mascle (Cornus mas) es una espècia de cornièr originària del sud de l'Euròpa e de l'Asia.

L'espècia deu son nom latin (cornu = còrna) al fach que sa fusta es dura coma la còrna. S'encontra lo cornièr mascle puslèu dins l'èst de l'Euròpa e le l'Orient Pròche.

Descripcion

modificar

Lo cornièr mascle es un arbre rustic (Zona USDA 5) mesurant fins a 12 m de naut e lo agrada los sòls calcaris. Sa longevitat passa los 100 ans fins a 300.

Rebrota de la soca e grassa. 

Pòbla las sèlvas clara, las talvèras, sègas, talhadís.

Las fuèlhas caducas de 4 a 10 cm de long sus 2 a 4 cm de larg son entièras, opausadas, leugièrament brescadas, d'envèrs verd escur. Cason lèu a la davalada.

Las flors jaunas son pichonas (5 a 10 mm de diamètre) e apareisson en febrièr–març abans las fuèlhas. Aquesta florason precòça, abans aquesta del Forsicia, lo cornièr es alara una excellenta planta melifèra.

Los fruchs, la còrnas son de drupas rojas de 15 a 35 mm de long contenent un clòsc gròs. An un gost acidulat, son comestiblas[1] e a vegada comercializadas. Se las consoma puslèu cloca coma las mesplas, per exemple quand los fruchs venon a càser. An un gost remembrant lo guindol.

 
Fructificacion
 
Detalh (fruchs, las còrnas)
 
Cornus mas - Musèu de Tolosa

Varietats

modificar

Existís de cultivars fruchièrs coma:

  • 'Elegant': varietat precòça ucraïniana
  • 'Jolico' : cultivar alemand de fruch gròs sucrat
  • 'Pioneer': gròs fruch de 3,5 cm de long en forma de pera, chucós, sucrat e aromatic
  • 'Redstone' : gròs fruch aboriu; arbre fòrça rustic
  • 'Yellow Fruited' : fruch jaune

Lo cornièr agrada los sòls frescs e calcaris. Segon una autra font, preferís los sòls sècs e plan assecats[2]

Tolerar plan la talha e pòt forma de sègas.

La fructificacion es subjècta a l'alternança.

Se propaga abitualament per probainatge o brocatge a la davalda. La semenada pòt demandar dos ans per levar puèi 8 a 10 ans abans de fructificar, e se garantís pas la fidelitat lo fruch d'origina.

Las semanadas dels clòscs donan los mai bèls subjèctes.

Proprietats e utilizacions

modificar

Consomacions de baias

modificar

Se las consoma puslèu clocas coma las mesplas, per exemple quand los fruchs venon de càser sul sòl. An un gost ramembrant la cerièra. Son donc consomadas plan maturas; senon, son laxatives. Las còrnas contenon 8 a 9 % de sucres (subretott du glucòsi e de fructòsi), de 2 a 3 % d'acid malic e de 70 a 125 mg de vitamina C per 100 g. Son subretot consomadas cuèchas, en gelada e marmelada. Autrecòps, aqueste arbre èra fòrça cultivat que sos fruchs èran fòrça apreciats[3].

Son a vegadas bolidas per donar un vin de còrna (subretot en Armenia), o encara transformadas en confituras.

La fusta e l'arbre

modificar

La fusta es dura, elastica e drecha. Es pro dens e, al contrari a la fusta de gaireben totas la autras espècias de plantas linhosas, s'enfonza dins l'aiga. Aquesta densitat lo fa preciós per l'artesanat, l'ebenistariá, las ponhadas d'aisinas, las pèças per de maquinas, d'engranatges, de rais de ròdas, de lanaçs, de javelinas e d'arcs (per sa soplesa, una fusta concurrenta del tuèis) [4]. Los artesans lo considèran sovent plan supriorr a totas las autras fustas[5].

Lo cornus mas foguèt utilizat a  partir del sègle VII AbC pels artesans grècs. L'associacion de la fusta amb l'armament èran tant comuna que lo nom grèc utilizat coma sinonim pel le vèrb "lançar" dins la poesia, pendent los quatren e tresen sègles aviá la mèsma raíç.

Lo colorant roge utilizat per far de fezzes foguèt produch a partir de sa rusca, e lo tanin es produch a partir de sas fuèlhas.

Sas raïces poderosas permeton de lutar contra l'erosion dels sòls.

L'espècia es utila a la fauna que las lèbres e cèrvis agradan son fulham, tot coma las abelhas agradan sas flors precòças a la fin de l'ivèrn, e los ausèls sos fruchs en estiu.

Arbust plan sovent plantat dins los jardins.

Planta mellifèra.

Excellenta fusta de caufatge, plan bon carbon vegetal.

a causa de sa plan longa longevitat, es causit per definir las limitas dels bòscs.

Una valor sagrada

modificar
  • Pels orthodòxes sèrbs, aquesta planta a una valor sagrada. Sos borrons son culhits la velha de Nada. Lo matin al levar ne prenon amb una gorjada de vin roge, fasent lo signe de crotz, dins l'esper de demorar en bona sentat tot lo long de l'annada. "Zdrav kao dren" significa "sanat coma lo cornièr".
  • Lo caval de Tròia èra realizat pels Grècs de fusta de cornièr. Fusta sagrada d'Apollon situat sul mont Ida.
 
L'arbre

Referéncias

modificar
  1. Petit atlas... des plantes comestibles, éd. Soregraph, Delachaux et Niestlé, ISBN: 978-2-603-01550-6
  2.  {{{títol}}}. ISBN 203505172X. OCLC 44481748. 
  3. Joel Reynaud, La Flore de Pharmacien, Ed TEC et DOC,2002
  4. Demir, {{{2}}},
  5. Markle, {{{2}}},

Ligams extèrnes

modificar