Cordura

Una cordura o costura es l'assemblatge de dos o mai pèças mejans de fials de cordra, que siá a la man amb una agulha, o en utilizant una maquina de còser . La cordura es utilizada dins la fabricacion dels vestits, du linge d'ostal (lençòls, toalhas...), d'elements de decoracion (ridels, tendas ...), de cauçaduras, de marroquinariá, de selariá.

Istòria

L'istòria de la cordura pòt començar al paleolitic, a la fin del solutrean e al magdalenian, fa 21000 ans, quand s'espandís l'usatge de las agulhas amb uèlh d'òs e evòri.^[1] La cordura èra utilizada abitualament a ligar punt per punt dels pels animalas dins l'objectiu de concebre de vestits o d'abrics. Los Inuits, per exemple, utilizavan lo tendon del caribó coma agulha de brocar; los pòbles indigèns de las planas americanas utilizavan de metòdes de corduras sofisticadas poer assemblar los [[Tipi|tipis]. La cordura s'associèt al teissedura de las fuèlhas en Africa per crear de banastas. L'assemblatge de vestits a basa de fibras naturalas venent de l'Orient Mejan vèrs de 4000 ans AbC., veire abans pendent l'Èra Neolitica, en mai de la cordura dels vestits.

A l'Edat Mejana, los europèus emplegavan de cordurièras e sartres. A l'epòca, la cordura èra subretot realizada per las femnas. Per la majoritat dels pòbles, lo vestit èra carestiós.

En 1830, lo manufacturièr Barthélémy Thimonnier inventa lo primièr mestièr de cordurar.

A la fin del sègle XIX, l'anglés Charles Frederick Worth inventa en França la nauta cordura e ven lo primièr grand cordurier.

Mestièr

Un militar cosent una tenda d'armada.

Un costurièr ambulant dins las carrièrasd'Abidjan en Còsta d'Evòri

Costurièra

La cordura es un mestièr, mas tanben un léser. Lo professionnel que practica la cordura es nomenat un-a costur(i)èr-a o cordurièr-a. Los prètzfachs principals son la confeccion, la retocada o l'ajustament dels vestits. Mai sovent, lo cordurièr realiza son mestièr dins un establiment especializa en cordura, amb lo tinturièr, dns la manufactura de vestits, o encara dins una botiga de vestits. E mai, se trapa la practica de la cordura dins diferents còrs de mestièrs, aquel dels militars, dels tecnicians dels materials o dins las industrias fabricant de produchs que demandan l'assemblatge de textils coma las tendas, abrigs, sèrp-volantas, correjas, arnescs, estugs, mestièrs de l'espectacl, mòbles, etc.

Concepcion d'un vestit

Conceptaire de vestit a Saint-Louis en 2015.

La concepcion d'un vestit se deu pas a l'azard: lo vestit ten de règlas d'arquitecturas precisas que quitament lo mai grand creators deurà seguir. Alara, per crear un vestit, un cordurièr a doas possibilitats: o utiliza la tecnica del motlatge que consistís a utilizar un manequin per motlar lo vestit dessús e alara loi donar la forma desirada; o utiliza la tecnida de la copa a platn que consistís a traçar lo vestit sus papièr (o a plan d'ont le nom de la tecnica). Un còp lo vestit tot traçat sus papièr, s'obten un patron que s'utilizarà per talha las diferentas pèças necessàrias a l'assemblatge del vestit.

Tipes de punts

Los tipes de punts inclusisson: punt de bastit o fialbastit, subrefilatge, surget, subrepicatge, sarcidura, punt devant, punt rèire, punt de fissada, punt de cauçon, punt amagat; e punt de fantasiá amb punt de crotz, punt de feston, punt de tija, point de cadena, jorn e nis.