Agulha de cóser

Una agulha de cóser es un instrument de cordura permetent de far passar un fial a travèrs un teissut o un cuèr.

Un dels tèrme es poncut e permet de traucar lo teissut. L'autre es dotada d'una perforacion nomenada cas o uèlh ont se passa lo fil (angulhar) que siá menat amb l'agulha a travèrs lo teissut.

Agulhas preïstoricas

« Una de las mai grandas invencions del Paleolitic superior, una invencion encara utilizada ara lo jorn, una invencion sens que nòstre mond seriá pas çò qu'es, una invencion sens que nòstra aparéncia, a vosaltres e ièu, seriá fòrt diferenta de çò qu'es, una invencion que jamai podèt èsser melhorada dempuèi sa descobèrta (levat l'encertant sus d'autras maquinas)… es autra que l'agulha de cas. »^[1]

Una edat d'environ - 50 000 ans foguèt avançada per una agulha amb cas d'òs descobèrta en 2016 dins la bauma de Denisova (Russia)^[2]. Aquesta descobèrta faguèt l'objècte pas que d'una publicacion dins una revista scientifica amb comitat de lectura. S'èra confirmada, seriá la mai vielha agulha al mond. Seriá l’òbra d'un Homo sapiens o d'un Ominis de Denisova.

D'agulhas d'òs amb uèlh son atestadas a partir de 18 000 ans AbP, al Solutrean. L'invencion s'espandís lèu en Euròpa e las agulhas amb uèlh magdalenianas son nombrosas^[3]. L'utilizacion d'eventualas agulhas de fusta pendent la Preïstòria es possibla mas non mostrada.

Los òmes preïstorics n'utilizavan per assemblar e cóser de pels d'animals.

Las espillas foguèron realizadas de laton dempuèi l'edat del Bronze fins al sègle XIX^[4].

Agulhas modèrnas

Ara, las agulha son realizada en acièr. D'entre la agulhas modèrnas, n'existís amb ds cas semidobèrts en V, per facilitar lo passatge del fil.

La cordura venent un art sempre mai sofisticat, fòrça tipes novèls d’agulhas se desvolopèron amb lo temps per de satisfar totes los besonhs. Per exemple:

l’agulha classica: una agulha amb uèlh de talha pichon utilisabla per totes los projèctes de cordura a la man. Las agulhas classicas son disponiblas en diferentas talhas, de 1 a 12 cm.
l’agulha de sarcir: una agulha utilizada poer cóser de lana de sarcir. Es donc prima e longa.
l’agulha de perlar: Longa e fòrça fina, es utilizada per cóser las pèrlas e sequins sul teissuts.
l’agulha d'uèlh doble: dotat d’un doble cas, aquesta agulha permet d’utilizar dos fils diferents que fa mai aisit la brodariá.
l’agulha de tapissariá: una agulha espessa amb una punta desafilada e un cas de granda talha.
l’agulha de canilha: semblabla a una agulha de tapissariá, mas amb un tèrme punchut. Es utilizada per cordurar amb de fils espeses o de lana.
l’agulha de modista: es longa e prima amb un pichon cas redond, es utilizada per la cordurar a la man. Damatja pas lo teissut.

Veire tanben

Nòtas e referéncias

↑ Le Quellec, J.-L. (2009) - Des Martiens au Sahara - chroniques d'archéologie romantique, Actes Sud - Errance, p. 248.
↑ .
↑ Stordeur, D. (1979) - Les aiguilles à chas du Paléolithique, Supplément à Gallia Préhistoire n° 13, 232 p.
↑ « Les innovations techniques et organisationnelles dans la fabrication des épingles », pp. 27-44.

[1] Le Quellec, J.-L. (2009) - Des Martiens au Sahara - chroniques d'archéologie romantique, Actes Sud - Errance, p. 248.

[2] .

[3] Stordeur, D. (1979) - Les aiguilles à chas du Paléolithique, Supplément à Gallia Préhistoire n° 13, 232 p.

[4] « Les innovations techniques et organisationnelles dans la fabrication des épingles », pp. 27-44.

[1]

[2]

[3]

[4]