Cianotipe
Lo cianotipe es un procès fotografic monocròm negatiu inventat en 1842 per lo scientific britanic John Herschel (1792-1871).
Lo procès utiliza coma substància fotosensibla una mescla de dos volumes egaus de ferricianur de potassi a 8% e de citrat d'amonium ferric a 20%. Es aplicada sus un supòrt amb un pincèu. Lei supòrts de papier son lei pus frequents mai de supòrts de veire ò de metau existisson. Durant lo temps de pausa, lo raionament ultraviolet de la lutz entraïna una reduccion dau fèrre e fòrma sus lo supòrt una color blava. Un netejatge a l'aiga permet d'eliminar la quantitat de substància fotosensibla qu'a pas reagit e lo cianotipe es alora secat. D'estiu, lo temps de pausa es d'aperaquí 3 a 6 minutas, çò que representava una durada fòrça febla dins leis ans 1840.
La conservacion dei cianotipes necessita una proteccion còntra leis environaments basics. La coloracion disapareis amb una exposicion tròp lònga a la lutz. Pasmens, au contrari dei fotografias argenticas classicas, la color pòu èsser regenerada se lo clichat es gardat dins un endrech sorn.