Catedrala de Sent Estève de Limòtges
La catedrala de Sant Estève (tanben se ditz Sent Estiéne en lemosin[1]) es la principala glèisa de Limòtges e lo sèti de son evescat. Se tròba al còr del quartièr vièlh de la ciutat. Es la bastissa pus remarcabla de Limòtges e la sola de Lemosin que siá estada construcha en estil gotic omogenèu.
 | |||||||
| Donadas | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Tipe | Catedrala | ||||||
| Construccion | 1888  | ||||||
| Dedicat | Estève | ||||||
| Caracteristicas | |||||||
| Estil | Gotic | ||||||
| Localizacion geografica | |||||||
| Estat | França | ||||||
| Division territoriala francesa | França metropolitana | ||||||
| Region francesa | Nòva Aquitània | ||||||
| Departament | Nauta Vinhana | ||||||
| Comuna francesa | Limòtges | ||||||
| Localizacion | place Saint-Étienne | ||||||
 | |||||||
| monument istoric catalogat (1862) | |||||||
| Plans | |||||||
 | |||||||
| Activitat | |||||||
| |||||||
modificar  |
|||||||
Construccion
modificarSa construccion, començada en 1273, acabèt en 1888 amb lo restacament del cloquièr d'origina romanica a la nau. La construccion comencèt pel còr caracteristic del gotic radiant del sègle XIII que foguèt restacat a la nau romanica. Las òbras s'interrompèron un primièr còp en 1327 per la manca d'argent. En 1378, s'elevèron la capèla de Sant Marçal e una part del transèpte nòrd, e se refortiguèt lo cloquièr romanic per una maçonariá considerabla; qualques ans pus tard, foguèt lo torn del transèpte sud. Entre 1458 e 1499, après la Guèrra de Cent Ans, foguèron bastidas las doas primièras travadas de la nau. Entre 1516 e 1541, Joan de Lanjac faguèt bastir lo transèpte e lo portal de Sant Joan, òbra mèstra lemosina del gotic flamejant. Mas la construccion se repausèt amb la mòrt de l'evesque e las tres travadas de la nau que religan la glèisa al cloquièr de la catedrala romanica foguèron elavadas a la fin del sègle XIX.
Arquitectura
modificarLa catedrala embarra doas òbras de la Renaissença d'una granda qualitat: un balet comandat per l'evesque Joan de Lanjac, e la tomba d'aquel evesque ont son escultadas de scènas de l'Apocalipsi inspiradas d'Albrecht Dürer.
Los murs de la cripta romana, barrada al public, possedisson de bèlas frescas representant lo Crist en glòria.
Qualques unas de las pinturas medievalas son encara visiblas dins d'unas capèlas radiantas (en representant sensiblament d'àngels musicians) mas la quasi totalitat presentan de frescas del sègle XIX.
Los òrgues
modificarLa catedrala de Limòtges possedís dos òrgues: l'òrgue grand Gonzalez foguèt inaugurat en 1963[2] e l'òrgue de còr data de 1850.
La sason musicala estivala
modificarCada estiu, s'i organizan de concerts d'òrgue per metre en relèu l'òrgue grand.
Galariá
modificar-
La catedrala -
La catedrala -
La catedrala de nuèch -
Croquis de la chapèla del cabeç -
Croquis del capitèl del trifòri -
Plan de la catedrala -
La catedrala de Sant Estève, lo musèu de l'evescat de Limòtges e lo jardin de l'evescat -
La catedrala vista de nuèch dempuèi la plaça
Extrachs de la visita virtuala de la Catedrala dins lo site Limoges 360°[3] :
Nòtas e referéncias
modificar- ↑ Yles Lavalade, Dictionnaire Topologique de la Haute-Vienne. Ed. Lucien Souny, 2000
- ↑ Limòtges, Cctedrala de Sant Estève (Grand òrgue)
- ↑ Limòtes 360º: visita virtuala de Limòtges - catedrala de Sant Estève - fotografias panoramicas per Vincent Ogloblinsky
