Castell de Ciutat
Lo Castell de Ciutat, son las rèstas d'un ancian castèl, a l'ora d'ara otèl, situat dins lo pòble de Castellciutat, a la municipalitat de la Seu d'Urgèl. Lo castèl foguèt construit sul tuc de Castellciutat, mencionat ja lo 1064 coma puig d'Urgèl (764 m), de granda importància estrategica dins la nauta val del Segre, amb cinc baluards: de l'Amassada, del Cup, de Sant Esteve, de Sant Ermengol e de Sant Isidre, que foguèt refach en 1751, lo que a coma avantgarda la torre de Solsona.
Lo castèl èra edificat a quatre caires, llis, sens cap de tor, amb una granda mota. Aviá tanben muralles e de vals, al patin i aviá un potz redond de pèira picada e cobèrt.
Foguèt residéncia oficiala dels comtes d'Urgèl fins que, en 1135, Ermengol IV d'Urgèl cediguèt Castellciutat al vescomte Pere I de Castellbó. Faguèt partida del vescomtat de Castellbò, que ne constituiguèt lo centre del quartièr de Castellciutat o de Ciutat; dins lo castèl residissián los veguers del vescomtat e ne dependián las alcaldias de Aravell e Bellestar, la val de Sant Joan, Civís, Aós, Estamariu, la Bastida de Hortons e Adraén.
L'invasion francesa de 1691, l'afebliment de la defensa de la plaça de la Seu d'Urgèl faguèt que lo general Baron de Prètz, inícias la reconstruccion de la fortificació. La fortalesa foguèt scenari d'importants faches d'armas pendent l'invasion francesa de 1719, la Guèrra Granda 1793 e pendent la Tresena Guèrra Carlina.
Abandonat pendent d'annadas, en 1970, foguèt aquerit per la familha Tàpies per restaurar la part istorica e lo transformar en un complèxe toristic. Aital doncas, s'i bastiguèt, lo Castell Motel, que mai tard foguèt reanomenat Otèl el Castell.
Lo castèl dona nom al vilatge que fins al sègle XVI èra nomenat simplament Ciutat, se plan a l'ora d'ara ne contunha d'èsser lo nom popular.