Carles I de Portugal

Carles Ier
Carles I, rei de Portugal.
Títol
Rei de Portugal e dels Algarves
19 d'octobre de 1889 – 1èr de febrièr de 1908
Primièr ministre	José Luciano de Castro António de Serpa Pimentel João Crisóstomo de Abreu e Sousa José Dias Ferreira Ernesto Hintze Ribeiro José Luciano de Castro (2d còp) Ernesto Hintze Ribeiro (2d còp) José Luciano de Castro (3n còp) Ernesto Hintze Ribeiro (3n còp) João Franco
Predecessor	Loís I
Successor	Manuèl II
Biografia
Dinastia	Ostal de Bragança Saxe-Coborg e Gota
Nom de naissença	Carlos Fernando Luís Maria Vítor Miguel Rafael Gabriel Gonzaga Xavier Francisco de Assis José Simão de Bragança Sabóia Bourbon e Saxe-Coburgo-Gotha
Data de naissença	28 de setembre de 1863
Luòc de naissença	Lisbona (Portugal)
Data de decès	1èr de febrièr de 1908
Luòc de decès	Lisbona (Portugal)
Paire	Louis I
Maire	Maria Pia de Savòia
Enfant(s)	Prince Luís Filipe de Bragança Manuèl II
Residéncia	Palais nacional d'Ajuda (Lisbona)
Monarcas de Portugal

Carles I nasquèt al palais d'Ajuda, a Lisbona, lo 28 de setembre de 1863 e mòrt assacinat a Lisbona lo 1èr de genièr. Regnèt sul Portugal de 1889 a sa mòrt, en 1908.

Biografia

Familha e maridatge

Maridatge del duc de Bragan!a amb la princesa Amèlia d'Orleans.

Filh del rei Loís I e de Maria Pia de Savòia, ven rei lo 19 d'octobre de 1889. Sota son reialme, lo Portugal es dins un estat dificil, lo país es declarat dos còps en falhida.

Lo 22 de mai de 1886 esposèt la princesa Amèlia d'Orleans, filha del comte de París, pretendent orleanista al tròn de França. Lo luxe ostentatòri desplegat pel comte pendent la fèsta celebrada per l'escasença una setmana abans a París a l’ostal Galliera (actual ostal Matignon), constèrna los mitans republicans franceses, incitant la Cambra dels deputats e lo Senat a votar un mes mai tard una lei instaurant l'exili dels membres de las familhas avent regnat en França.

Retrach de Carles I, Duc de Bragança, Rei de Portugal (Talhièr Nadar)

D'aquesta union nasquèron:

• Loís Felip de Bragança (1887-1908)
• Maria Ana de Bragança (1888)
• Manuèl de Bragança (1889-1932)

Una descendéncia contestada

Jurament de Carles I coma novèl rei de Portugal (1889).

Lo rei aguèt fòrça avanturas amoroas, que mai d'un enfants ne nasquèron, pasmens pas un foguèt reconegut, nimai presentèt de revendicacions de filiacion reiala.

Maria Pia de Saxe-Coborg Bragança (1907-1995), pretendava èsser filha illegitima mas reconeguda per Carles I de Portugal, eissida d'una relacion amb Maria Amèlia Laredó e Murça. La justícia portuguesa, li refusant tot eritatge suls bens del rei defunt, refusèt de reconéisser una reconstitucion falcificada d'un certificat de batisme a Madrid, après la guèrra civila espanhòl, après que totes autres documents foguèron « perduts », qu'aqueste pretendut batisme reconstituit, amb testimònis inexistents, correspondava pas à son verai certificat de naissença passat a Lisbona. Tamplan aquesta aventurièra pesentèt sas impossiblas revendicacions al tròn de Portugal fòrça tardièrament, après 1957, amb d'objectius politics (ajudar l'esquèrra portuguesa pendent la campanha presidenciala de Humberto Delgado contra Salazar, en 1958) e financièrs. A la fin de sa vida vendrà sos pretenduts drechs a la corona del Portugal a un autre aventurièr, l'Italian Rosario Poidimani, empresonat per aver assejat de se far passar pel rei de Portugal e duc de Bragança, vendent de títols e decoracions de l'Estat portugués en Itàlia.

Decès

Lo 1èr de febrièr es assassinat Praça do Comércio a Lisbona, amb son filh aïnat Loís Felip de Bragança per de revolucionaris dels Carbonarime, una organizacion republicana portuguesa de caractèr esoteric. Son filh cabdet lo futur Manuèl II, nafrat al braç, es salvat per sa maire.

Bibliografia

• Pailler, Jean, Charles Ier, roi de Portugal, Atlantica, 2000.

Nòtas e referéncias

Precedit per Loís I de Portugal

Rei de Portugal 28 de setembre de 1863 - 1èr de febrièr de 1908

Seguit per Manuèl I de Portugal