Canton de Vertelhac
Lo canton de Vertelhac es una anciana division administrativa dau Perigòrd, suprimida en 2015, situada dins l'arrondiment de Periguers, lo departament de Dordonha e la region d'Aquitània, aura de Novela Aquitània. Dempuèi 2015, las 17 comunas o ancianas comunas son estachadas au canton de Rabairac (33 comunas) [1], entau coma a la CC dau Perigòrd Rabairagués.
Canton de Vertelhac
| |
---|---|
Situacion del canton de Vertelhac dins lo departament Dordonha | |
Administracion | |
País | França |
Region | Novela Aquitània |
Departament | Dordonha |
Arrondiment | Arrondiment de Periguers |
Còde cantonal | 2444 |
Capluòc | Vertelhac |
Conselhièr general Mandat en cors |
Didier Bazinet (PS, cònsol de Coturas, president de la CC) 2011-2015 |
Estatisticas | |
Populacion | 4 452 ab. (2012) |
Superfícia | 233,57 km² |
Densitat | 19,06 ab./km² |
Subdivisions | |
Comunas | 17 |
La lenga autoctòna es l'occitan lemosin, dins sa varianta perigòrda.
Composicion
modificarIstòria
modificarLos cantons de Vertelhac, de La Tor Blancha e de Champanha de Borzac (tots dins lo districte de Rabairac) fugueren creats en 1790 [2]
Lo 13 de brumaire an X (4 de novembre de 1801), lo canton de Vertelhac fuguet conservat e los autres dos suprimits [3],[4],[5],[6].
A las eleccions departamentalas del 22 de març 2015, en aplicacion dau decret dau 21 de feurier de 2014 que delimita los cantons dau departament de Dordonha, lo canton de Vertelhac fuguèt suprimit [1].
Abessonatge
modificarLas comunas dau canton de Vertelhac son abessonadas emb la comuna italiana de Fontanetto Po dempuei 1988[7].
Nòtas
modificar- ↑ 1,0 et 1,1 Decret n° 2014-218 dau 21 de feurier de 2014 que delimita los cantons dins lo departament de Dordonha sus Légifrance
- ↑ Louis Marie Prudhomme, Dictionnaire géographique et méthodique de la République française en 120 départements, volum 1, París (1798), p. 288, legir en linha [1]
- ↑ [2]
- ↑ [3]
- ↑ [4]
- ↑ Bernard Gaudillère Atlas historique des circonscriptions électorales françaises (1995), Librairie Droz, Genève, p. 795, legir en linha [5]
- ↑ Jean-Louis Savignac, « Les 30 bougies du jumelage franco-italien », Sud Ouest édition Périgueux, 27 avril 2018, p. 21