Cáceres
| |||
| País |  Espanha
| ||
| Region | Extremadura | ||
| Província | Cáceres | ||
| Superficia | 1 768 km² | ||
| Populacion | 95 802 (2007) | ||
| Latitud | 39° 58' N | ||
| Longitud | 6° 22' O | ||
| Altitud | 459 m | ||
| Localizacion de la vila en Espanha | |||
|---|---|---|---|
| |||
Cáceres es la capitala de la província espanhòla dau meteis nom. Sa populacion èra estimada a 95 802 abitants, en 2007. Sa superficia totala es de 1 768 km².
L’Ensemble monumental
modificar
La vila vièlha de Cáceres es sus la lista del Patrimòni Mondial de l'Umanitat.
Aquel quartièr gropa, dins los barris arabis aparats per de torres, un ensemble d'ostals de las senhoriás goticas e de la Renaissença, unic en Espanha per son omogeneïtat. Los ostals nòbles bastits als sègles XV e XVI, amb de faciadas lissas e òcras, sens decoracion abondanta, a l'imatge de lors proprietaris, aqueles cavalièrs rudes e ufans, los Ulloa, Ovando o Saavedra, que ganhèron a lutar contra l'infidèl - Moro o Indian d'America - mai de prestigi que de riquesa. Sol un blason ufanós, una nervadura fina enquadrant una fenèstra, una cornissa escultada venon esgaiar aquelas demoranças que lors torres fortificadas, qu'afirmavan la poténcia de lors abitants, foguèron troncadas en 1477 sus òrdre d'Isabèla la Catolica.
Se pòt notar
- La Plaça de Santa Maria o Plaza Mayor.
- La glèisa de Santa Maria.
- Lo Palais Carvajal.
- Lo Palais dels Golfins d'en Bas.
- La Plaça de San Jòrge.
- La glèisa de San Mateo.
- La glèisa de Santiago
E encara : la glèisa de San Juan, los palais de Moctezuma, dels Golfins d'en Naut, l'Ostal del Solelh, de Carvajal, los arcs de l'Estela e del Crist, las torres de Sande, de Bujaco, de las Cigonhas, lo Quartièr Jusieu o la Cistèrna Aràbia, situada dins lo palais dels Alètas.
- Los barris, en partida restaurats, possedisson de fondamentas romanas, de partidas moras e de seccions pus modèrnas que datan del sègle XV. Doas torres susplomban las doas pòrtas principalas de la vila vièlha, una essent pausada sus una fondamenta romana e l'autra essent un obratge moro datant del sègle XII.
