Bauma dau Lazaret

La bauma dau Lazaret es un site preïstoric dau Paleolitic Mejan situat au pè dau mont Boron, dins la partida sud-èst de Niça, en Provença.

Venguèt «monument istoric» per decision dau 21 de març de 1963.

Presentacion e istoric dei cèrcas

Lònga d'una quarantena de mètres e larga d'una vintena de mètres, se dobrís aperaquí 30 m au dessús dau nivèu actuau de la mar. Es conoissuda dempuei 1826 e foguèt cercada a partir de 1950 sota la direccion de F.C.E. Octobon, puei a partir de 1962 sota aquela d'Enric de Lumley.

Descubèrtas principalas

La sequéncia estratigrafica, atenhant pus de 8 m, establís un ensems de nivèus atribuits au Pleistocèn Mejan recent. La datacion per l'urani-tòri e per resonància paramagnetica electronica mòstra una ocupacion preïstòrica de 170 000 a 130 000 ans avans lo present (estadi isotopic de l'oxigèn 6).

Leis industrias liticas son associadas a l'Acheulean Mejan e a l'Acheulean Superior considerant la preséncia de quauquei bifàcias. Pasments, la produccion es orientada vèrs l'obtencion d'esclats destinats a èstre transformats en rascladors, denticulats, òscas ò ponchas. S'utiliza lei metòdes de talha Levallois e discoïde. L'industria evòca donc puslèu un Paleolitic Mejan ancian qu'un vertadier Acheulean. Lei materiaus emplegats son lei calhaus marlós ò silicificats, lo peirard, lo jaspi, la qüarsita fina, la riolita.

Lei rèstas de fauna descubèrtas son dominadas per lo cèrvi e lo boquetin, que ne son associats lo chivau, l'ur, lo rinocèros lanós e l'elefant. Quauquei rèstas de carnivòrs son tanben presentas: lop, rainard, linx, pantèra, ors. I a egalament de rèstas d'aucèus (pyrrhocorax, colombs, agaça, mèrle), de rosegaires (lapin, garri de camp) e de clòscs marins e terrèstres.

De vestigis umans, que quauquei dents e un parietau drech d'enfant (aqueu darrier dins un nivèu datat fa aperaqui 170 000 ans), i foguèron tanben descubèrts.