Banh turc
Un banh turc o Hammam (Hammim), es una mena de banh de vapor qu'a l'encòp neteja lo còs e relaxa. Aguèt un ròtle important dins las culturas de l'Orient Mejan essent un luòc d'encontra sociala, pel ritual de l'igièna e constituissent un element arquitectonic d'importéncia. Los europèus los coneguèron mejans los contactes amb los otomans e en Euròpa orientala fugeron popularizats pendent Èra Victoriana.
Lo banh turc es una varianta umida del sauna, encara mas es eissit de las practicas dels tèrmes romans. Prene un banh turc demanda d'en primièr una relaxaion dins una sala tebesa caufada per un flus continú d'aire caud que permet que lo banhaire respira liurament. Aprèp, pasa dins una sala caudassa abans de s'immergir dins una piscina d'aiga freja. Aprèp se fa lavar lo còs de complet e recep un massatge; fin finala se retira dins la sala de refrescament per un temps de relaxacion.
Istòria
modificarLos banhs turcs venon dins la continuïtat dels tèrmes romans que demorèron dins la cultura orientala e se popularizèron mai que mai amb l'Empèri Otoman. Agradèron als europèus que visitavan aqueles países e los transportèron cap a Euròpa que venguèron populars.
Los banhs turcs foguèron introdusits dins las Illas Britanicas per David Urquhart, diplomata e membro del Parlament de Stafford, que per de rasones politicas e personalas desirava popularizar la cultura turca. En 1850 escriguèt The Pillars of Hercules, un libre contant los seus viatges en Espanha e en Marròc en 1848, ont descriu lo sistema de caufatge de l'aire dels banhs qu'alá se faguèron, e dins l'Empèri Otoman, qu'èran venguts fòrça populars a l'epòca romana amb de cambis leugièrs.
En 1856, Richard Barter, qu'aviá legit lo libre d'Urquhart e trabalhèt amb el a la construccion dels banhs, obriguèt lo primièr banh turco modèrne en Grand Bretanha dins l'Establimient d'idroterapia de St. Ann cerca de Blarney, County Cork, Irlanda. L'an seguent, se n'obriguèt un a Manchester, e l'idèa leu s'espandiguèt al nòrt d'Anglatèrra. E a Londres en julhet de 1860 Roger Evans n'obriguèt un, Carrièra 5 Bell, Aprèp de Arc de Marbre.
Del nom arabi al-ḥamma (الحمّة) deriban los toponims espanhòls «Alhama» e portugueses «Alfama».
Efèctes
modificar
L'accion principala d'aquel banh es una importanta vasodilatacion produsent una relaxation plan eficaça[1].
- Lo banh turc se recomanda aprèp una activitat musculara. Procura una relaxacion intensa que desnosa las tensions musclaras, solatja (o preven) las macaduras e dolors ligamentàrias. Lo benefici per las recuperacion lo fa recomandar per l'entraïnament dels esportius de naut nivèl[2].
- Per la relaxacion que procura, lo banh turc induch un assopiment benefic al sòm.
Contraindicacions
modificar
- Evitar d'anar al banh en fasa de digestion: se recomada d'esperar tres oras aprèp un repais copiòs.
- Evitar de se rasar aquel jorn: la pèl pòt irritar, mai que se difusa de vapors de Pin e d'eucaliptus amb de proprietats urticantas.
- Lo banh turc indusent una bassa de la tension arteriala se desconselha a las personnlas sofrent d'ipotension. (E per la meteissa rason quand son jos l'empresa de l'alcoòl)
Vejatz tanben
modificarReferéncias
modificar- ↑ "lequipe-Hammam"L'équipe Mag. «RELAXEZ-VOUS». http://www.lequipe.fr/.
- ↑ "lequipe-Hammam"
Ligams extèrnes
modificarBibliografia
modificar- (fr)Geffrier Jacques; L’architecture du hammam au rythme des rites; École d’Architecture de Belleville; París; 2005
- (fr)Gouvion Colette; Les bains dans le monde; ed:Aubanel ; París ; 2006 ; ISBN 9782700604369
- (fr)Meunier Pascal; Hammams; Dakota éditions; París; 2005; ISBN 9782846401487
- (fr)Meunier Pascal; Les derniers bains du Caire; ed: Le bec en l'air; París; 2008 ISBN 9782916073378
