Antiòc II
Antiòc II Theos (286 AbC–246 AbC) foguèt rei seleucida de Siria de 261 AbC a 246 AbC. Èra lo filh d’Antiòc Ièr e de la princessa Estratonice, filha de Demetrios Poliorcetes.
|
Antiòc II
| |
|---|---|
 | |
| Moneda de Antioc II. L'inscripcion en grèc es ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΝΤΙΟΧΟΥ (Basileôs Antiochou) | |
| Biografia | |
| Naissença | 286 abC |
| Decès | 246 abC |
| País: | Empèri Seleucida |
| Epòca: | Antiquitat |
| Règne: | 261 abC a 246 abC |
| Davancièr: | Antiòc Ièr |
| Successor: | Seleuc II |
Succediguèt al paire Antiòc I Soter a sa mòrt dins la guèrra contra los galatas e faguèt alavetz la patz amb Pergam e amb Egipte sus la basa de la mantenença dels territòris.[1] La patz amb Egipte durèt pas e la rebellion de Ptolemèu, governador de la Ionia Egipciana, instigada per Antiòc, supausèt lo reinici de las ostilitats (260 AbC). Los seleucidas recuperèron Cilícia e la còsta feniciana e tornèron la libertat dins las vilas fenicianas, mai que mai Arvad (259 AbC) ont foguèt proclamat Gerostrat amb lo sieu filh Estrató. En 258 AbC los seleucides dintrèron a Efèsa, capital de la Ionia Egipciana, e a Milet, e ocupèron tota la region; sembla que los ciutadans de Milet, mercejats per los liberar del tiran Timarc, li donèron lo subernòm de Theòs (Dieu)[2]. Antigòn II Gonatos de Macedònia, aliat als seleucides, derrotèt tanben los egipcianes en aigas de l'isla de Còs. Ptolemèu, lo governador de Ionia, foguèt fin finala assassinat. Aquela guèrra, nomenada II Guèrra de Siria, acabèt fin finala amb un nòu tractat de patz (255 AbC), en vertut que, en un dels acòrdis, Antiòc repudiariá a la siá femna Laodice (qu'èra sa cosina sòr) e se maridariá amb Berenice, filha de Ptolemèu II d'Egipte, e lo filh d'aquela union seriá proclamat eretièr en passant per davant los dreches dels quatre filhs de Laodice (Seleuc, Laodice, Estratonice e Antiòc conegut coma Antiòc Ierax); Egipte renoncièt a Ionia (en comprenent qualques islas), a Cilicia e a Celesiria.
En 252 AbC Antiòc repudièt a la siá molhèr segon aquò pactat amb Egipte e en 251 AbC se maridèt amb Berenice. D'aquela union nasquèt un enfant, de nom desconegut.
Lo satrapa de Partia Andragores prenguèt lo títol de Basileos (rei) vèrs en 255 AbC. Tanben lo satrapa de Bactriàna Diodot se revoltèt vèrs en 255 AbC e se faguèt independent amb títol reial. Pas tròp après, en 250 AbC, los parns s'apoderèron de Partia; Andragores fugiguèt e lo cap dels parns (parts) Arsaces I, se proclamèt rei.
En 246 AbC, en morissent Ptolemèu II Filadelf, Antiòc cambièt la siá decision sus la succession e restaurèt a lo sieu filh grand, Seleuc, coma eretièr, e deseretèt al filh qu'aviá agut amb Berenice. Antiòc daissèt a la siá femna Berenice a Antioquia e se n'anèt a Asia Menora, a Efèsa, ont tornèt viure amb Laodice (en agost del 246 AbC), que lo empoisonèt probablament. Probablament enterrat a Belevi.[3] Seleuc II Callinic foguèt proclamat rei.[4] A Antioquia de soldats addictes a Laodice auciguèron al filh de Berenice. Aquela demandèt ajuda a lo sieu fraire Ptolemèu III d'Egipte, mas foguèt tanben assassinada, abans que l'egipcian inícias las ostilitats (la Tresena Guèrra Siria).
Las relacions amb l'Índia
modificarAntiòc es mencionat[5] en los decrèts de Ashoka, coma un dels destinataris del proselitisme bodista de l'emperaire indi Ashoka:
- "E quitament aquela conquista [predicar lo bodisme] es estat ganhat per l'Aimat dels Dieus, aicí ia totas las zònas termierèras, tant luènh coma sièis cents ioianas (5,400-9,600 km) de distància, ont Antiòc, rei de los governants iavanas [grècs], e mai enlà d'aquel Antiòc quatre reis governants nomenats Ptolemèu, Antigòn, Magas e Alexander".[6]
Ashoka afirma tanben qu'encoratgèt lo desvolopament de la medecina a basa d'èrbas, pels òmes e los animals, als territòris dels reis ellenistics:
- "Pertot dins d'Aimat dels Dieus, domeni del Rei Piiadasi [Ashoka], e entre lo mond al delà de las frontièras, los Cholas, los Pandias, los Satiiaputras, los Keralaputras, tant luènh coma Tamraparni e ont lo governanat rei grèc Antiòc, e entre los reis que son de vesins de Antiòc, pertot dins d'Aimat dels Dieus, rei Piiadasi, faguèt provision per dos tipes de tractament medic: tractament medic pels èssers umans e lo tractament medic pels animals. Ont siá èrbas medicas adequadas pels èssers umans o los animals. Pertot on son pas disponibles èrbas medicas adequadas pels èssers umans o animals ai las agut importar e créisser. Pertot on son pas disponibles raïses medicas o de fruchas ai las agut importar e créisser. Al cors dels camins qu'ai agut de potzes catats e los arbres plantats en benefici dels èssers umans e los animals".[7]
| Precedit per: Antiòc Ier |
Empèri seleucida | Succedit per: Seleuc II |
Referéncias
modificar- ↑ Dr. Jordan Iliev. "The Campaign of Antiochus II Theos in Thrace" - History Studies. International Journal of History, 2013, 5/1, pp. 211-222. Consultat en 22 jul 2014
- ↑ Appianus, Syriaca, 65.
- ↑ The Mausoleum of Antiochus II Theos
- ↑ Biographical information on Antiochus II Theos
- ↑ Jarl Charpentier, "Antiochus, King of the Yavanas" Bulletin of the School of Oriental Studies, University of London 6.2 (1931: 303-321) sosten que lo mencionat Antiòc èra pauc probable que siá Antiòc II, pendent lo temps las relacions amb l'Índia se trinquèron per la intrusió de las parts e l'independéncia de Diodot a Bactria, e suggerís per contra l'Antiòc I mièg-iranian, amb connexions mai fòrtas amb l'Èst.
- ↑ Translation of Jarl Charpentier 1931:303-321.
- ↑ Edicts of Ashoka, 2nd Rock Edict.
Bibliografia
modificar{{{títol}}}. ISBN 202060387X.