Anteros

Dins la mitologia grèga, Anteros (en grèc ancian Ἀντέρως, de ἀντι- (« en retorn ») e ἔρως (« amor »), filh d’Arès e d’Afrodita, es lo fraire d’Eròs.

The Angel of Christian Charity o Eròs, estatua d’alumini representant de fach Anteros realizada per Alfred Gilbert, Piccadilly Circus, Londres, 1893.

Simbolisme

Incarna l’« amor en retorn » (significacion de son nom), es a dire l'amor recipròc; castiga tanben aquestes que se’n trufan de l'amor. Sa natura es pla illustrada per la legenda ateniana de Timagoras e Meles, contada per Pausanias (I, 30) : considerat coma l'esperit venjaire de Timagoras precipitant Meles dins la mòrt pel desdenh qu'aviá agut d’el, Anteros possedava un autar dins la ciutat.

Lo tèrme « anteros » se trapa tanben dins lo Fedra de Platon, quand Socrates pronóncia son segond discors sus l'amor ont, parlant del sentiment naissent qu'un jovent (eromèn) sentís per un erast, descriu:

“ Mas, tot coma aqueste, quin que sià, que prenguèt una oftalmia es fòra d'estat de pretextar una causa a son mal, aqueste, a pas de dopte al subjècte de qui l'aima, es se mèsme que vei, coma dins un miralh: en sa preséncia, la cessacion de sas sofrenças se confond amb la cessacion de las sofranças de l'autre; dins son abséncia, lo regret que sentís e aqueste qu'inspira se confondon encara: en possession d'un contra amor (anteros) qu’es un imatge rebatut d'amor. ”

Fonts

• Ciceron, De natura deorum (III, 21).
• Nonnos de Panopolis, Dionisiacas (XLVII, 332).
• Ovid, Fastes (IV, 1).
• Pausanias, Descripcion de la Grècia (I, 30 ; VI, 23).
• Platon, Fedra (255d).

Articles connèxes

• Timagoras e Meles
• Eròs

Bibliografia

• Véronique Gély, « Éros et Antéros : conversions de la fable dans l’Europe baroque », dans Littératures classiques, no 36 (1999), p. 127-139.