Amália Rodrigues
Amália da Piedade Rebordão Rodrigues (Lisbona, 23 de julhet de 1920 — Lisbona, 6 d'octobre de 1999) es una celèbra cantaira de fado.
Considerada coma la Reina del fado, foguèt una de las mai grandas ambaissadrizes de Portugal.
Sa votz tan particulara li a valgut una reputacion mondiala.
L'eretièra del fado portugués
modificar
Cinquena d'una familha de nòu enfants, Amália nasquèt en 1920 a Lisbona, dins lo quartièr de l'Alcântara e serà elevada per sa grand-maire mairala. Comença tre 1939 a cantar de tèxtes del compositor Joaquim José de Lima dins los "ostals de fado" de Lisbona, e en particular al club Retiro da Severa, jol nom d'Amalia Rebordao. La jove femna es en efièch atirada dempuèi totjorn pel fado, aqueste cant popular portugués nostalgic e sensual importat de Brasil al sègle XIX a Lisbona. Al Solar da Alegria, al Café La Gare, al Luso o al Café Mondego, Amália repren la gestuala d'Alfredo Marceneiro, autre paire del fado. Es doncas fijada, los uèlhs barrats e l’expression plena de suplici que la jove femna interprèta sos cants: Amália a rainha do fado (Amália, la reina del fado).
Seissanta ans de carrièra internacionala
modificarMadrid la descobrís en 1942, seguit de Brasil dos ans pus tard, ont enregistra un album. I tornarà sovent, coma a París, ont canta pel primièr còp en 1949, çò Carrère, une boîte chic. En 1955, en jogant dins les Amants du Tage d'Henri Verneuil, Amália accedís a l'internacional. En 1956, l'Olympia la vei sus scèna, prenent la vedetta als Compagnons de la Chanson, a la velha de l'immigracion portuguesa. Seguiràn puèi l'ABC, Bobino… ont interprèta, en francés, Aïe mourir pour toi de Charles Aznavour en 1957. Sa preséncia sus scèna e sa votz inimitabla explican son raionament nacional e internacional. Mas la Revolucion dels ulhets de 1974 l’empacha de contunhar de cantar lo fado perque se li repròcha d'aver servit la dictatura de Salazar. Deu alara esperar que los intellectuals recupèren lo fado per resurgir. Mas aquesta incarnacion viventa de l'anma portuguesa capita sens mal de tornar sul davant de la scèna e tre 1985, trionfa dins la sala del Colisèu de Lisbona. Decorada pel president de la Republica Mario Soares en 1990, fa sos adieus a la scèna e s'installa en Portugal, al tèrme de seissanta ans de carrièra. Amb mai de cent setanta disques a son efectiu, e un dotzenat de filmes, es comparada de còps a la Callas. Defunta a Lisbona lo 6 d'octobre de 1999, a l'edat de 79 ans. Las rèstas de la cantaira son estadas transportadas al Panteon Nacional de Lisbona. Es la primièra femna, demèst los Portugueses illustres, que i entrèt. Sa mòrt foguèt un chòc per l'ensemble dels Portugueses. Demòra per totjorn l'amna dels portugueses, deessa del fado, incarna la capitada sociala e daissa darrièr ela un rèirenebot qu'òm espèra que reprenga la succession.
Discografia
modificar
|
|
Discografia postuma
modificarBibliografia
modificarVejatz tanben
modificarLigams extèrnes
modificar
Ligams videografics
modificar
- sus YouTube... mai de 6070 documents subre n ' Amália Rodrigues en picar coma clau Amalia Rodrigues
Nòtas & referéncias
modificar<references>
