Alwin Kuhn

Alwin Kuhn (Berlin, 13 de genièr de 1902 – Innsbruck, Àustria, 30 de junh de 1968) foguèt un linguïsta e romanista alemand. Aportèt una contribucion importanta dins lo domeni de las lengas romanicas qu'estudièt prigondament l'aragonés e ne divulguèt sos resultats e conclusions dins son òbra màger Der hocharagonesische Dialekt, que foguèt publicada en 1935.

Dirigiguèt la publicacion dels recuèlhs bibliografics de la revista Zeitschrift für romanische Philologie. Sintetizèt sas vastas coneissenças sus las lengas neolatinas dins un dels primièrs manuals de filologia romanica Die romanischen Sprachen que foguèt publicat en 1951.

Venguèt membre de l'Académia de Sciéncies de Viena en 1958 e de l'Académia de Sciéncias, Arts e Letras de Michigan en 1963.

Biografia

Alwin Kuhn faguèt sos estudis primièr a Chemnitz ont deguèt trabalhar de 1921 a 1926 aprèp la mòrt prematurada de son paire. Partiguèt puèi estudiar entre 1927 e 1931 la filologia romanica e la filologia anglesa a las universitats de Tübingen (amb Gerhard Rohlfs), de Bonn (amb Wilhelm Meyer-Lübke) e Leipzig (amb Walther von Wartburg e Theodor Frings). En 1931 obtenguèt son doctorat jos la direccion de Wartburg amb sa tèsi Die französische Handelssprache im 17. Jahrhundert, que foguèt publicada a Leipzig aquel meteis an. Passèt son abilitacion en 1936 a Leipzig amb l'òbra Der hocharagonesische Dialekt. Venguèt aprèp professor a l'Universitat Albert-Ludwigs de Friborg, abans d'ensenhar a l'Universitat de Marborg e finalament a l'Universitat d'Innsbruck.

Òbras

• Der hocharagonesische Dialekt (1935)
• El aragonés, idioma pirenaico (1950)
• Die romanischen Sprachen (1951)