Alterofilia

L'alteroflia es un espòrt consistissent a levar de peses. Dins sa forma modèrna, es un espòrt de fòrça demandant tanben una mestresa tecnica particulara, velocitat, soplesa, coordinacion e equilibri.

Un alterofil realizant un espatlat getat

En competicion, dos movements son evaluits: l'arrancat e l'espatlat getat. L'atlèta dispausa de tres ensags per cada movement. La soma de l'ensag melhor realizat per l'atlèta a l'arrancat e de l'ensag melhor a l'espatlat getat dona lo total olimpic. L'atlèta avent lo melhor total olimpic de sa categoria de pes de còs ganha.

L'alterofilia es par l'ara l'unic espòrt de fòrça inscrich al programa dels Jòc olimpics. Es un espòrt universal, practicat dins fòrça païses, mas es en Grècia, en Armenia, en Turquia e en Bulgaria qu'es mai popular. Russia, Iran, China e los païses d'Euròpa de l'Èst comptan tanben fòrça alterofils de naut nivèl.

La « fòrça atletica » que lo practicants se nomenan « dinamofils » (powerlifting en anglés) es una autra forma de levar de peses que consistís tanben de levar des barras, mas que se diferencia per sos movements mai basics e ont las cargas son mai pesugas.

Istòria

Perikles Kakousis als Jòcs olimpics de 1904.

Los ensags d'evaluacion de la fòrça fisica dels òmes son fòrça ancianas. Las esprovas tradicionalas de fòrça ne testinònian encara.

A partir del sègle XIX, d'òmes fòrts acqueriguèron una granda notorietat e popularizèron los peses e altèris, subretot en Alemanha, en Àustria e en França. Alara, se vòl de codificar los peses e los movements per poder comparar e classificar las performanças dels atlètas. De clubs d'halterofilia naisson en Alemanha al començement dels ans 1880 mas lo primièr concors se debanèt a Londres en 1887. Los premièrs campionats d'Euròpa son organizats a Rotterdam en 1896.

L'alterofilia es presenta als primièrs Jòcs olimpics modèrnes, als Jòcs d'estiu de 1896. Doas esprovas son alara al programa: lo levat d'un braç e lo levat de dos braces. Absenta als Jòc olimpics d'estiu de 1900, l'alterofilia torna en 1904.

Pendent los concors dels Jòcs olimpics d'estiu de 1920, los movements son l'arrancat d'un braç, l'espatlat getat d'un braç e l'espatlat getat de dos braces. Als Jòcs olimpics d'estiu de 1924, los movements d'un braç desapareisson de la competicion al bebefici de tres movements de dos braces: lo desvelopat, l'arrancat e l'espatlat getat. Depuèi 1972 lo desvelopat es tanbent abandonat.

Las competicions femeninas datan dels ans 1980 e son presentas als Jcs olimpics dempuèi los Jòcs olimpics d'estiu de 2000. Las primièras competicions femininas son creadas en 1947 e los campionats del mond acculhís las femnas en 1986.

Las primièras categorias de pes aparéisson en 1905. Son ara al nombre d'uèit pels òmes e set per las femnas.

Los problèmas de dopatge toquèron fòrça aquela disciplina. Abans los campionats del mond de 1995, 64 cases de dopatge verificats son signalats... Lo CIO menaça la Federacion internacionala d'exclure l'alterofilia del programa olimpic. Los contraròtles venon draconians, los fautius suspenduts e totes los recòrds sont annulés. Malgrat aquela politica de severitat, los problèmas de dopatge demoran.

Arrancat

La barra es levada braces tibats al dessús del cap en un sol movement fòrça dinamic.

L'alterofil saisís la barra al sol, una presa de man larga es utilizada. Se torna levar accelerant progressivament, e se quilha pojant en extension sus la punta dels peses e aussant las espatlas. Los brases demoran tibats e l'esquina plana per transmetre lo maxim d'energia a la barra. Après aquela extension, l'atlèta cai mai aviadament possible jos la barra mercé a una accion de plegadas de las cambas. Pren la position acocolada, braces tibats al dessús del cap. Se torna qulhar per aténher la posicion finala: cambas tibadas, braces tibats e lo còs estable.

Espatlat getat

La barra es levada braces tibats al dessús del cap en dos còps.

L'alterofil saisís la barra al sol, una presa de man correspondent a la largor de las espatlas es utilizada. Se quilha accelerant progressivament, e se quilha pojant en extension sus la punta dels pès e auçant las espatlas. Los braces demoran tibats e l'esquina plana per transmetre lo maxim d'energia a la barra. Après aquela extension, l'atlèta cai mai avidament possible jos la barra e la pren en posicion acocolada, la barra repausant sus sas espatlas e lo naut del pitre, los coides essent levats. Se torna quilhar, la barra demorant au contacte de las espatlas. Un còp quilhat la primièra fasa, l'espatlat, es acabat. L'alterofil pren alara une impulsion, geta la barra e de nòu se baissa per poder sasir la barra braces tibats al dessús de la tèsta (lo getat). Aquel movement se fa mai sovent en fenda, es a dire una camba en avant, l'autra en arrièr. Un movement lateral dels pès o una plega son a vegada utilizats. Fin finala, se torna quilhar per aténher la posicion finala.

Equipaments

La barra mesura 2 200 mm e pesa 20 kg (una barra de 15 kg mesurant 2 010 mm es utilizada per las femnas). Sus la partida centrala de la barre, un moletatge fa la barra rufa e melhora la prisa. Sus cada costat, se plaça de discs que son mantenguts per un colar pesant 2,5 kg.
Los discs son de metal e de cauchó (per amortir los tusts). Respèctan lo còde de color seguent:

color	talha	pes
roge	grand	25 kg
	pichon	2,5 kg
blau	grand	20 kg
	pichon	2,0 kg
jaune	grand	15 kg
	pichon	1,5 kg
verd	grand	10 kg
	pichon	1,0 kg
blanc	grand	5 kg
	pichon	0,5 kg

De discs de 2,0 kg a 0,5 kg son aponduts dempuèi que la règla del 1,0 kg preval (2005) pendent las competicions: la carga deu èsser un multiple d'1,0 kg.
Lo plan, al sol, mesura 4x4m.
L'alterofil pòrta des cauçuras especialas, regdas e establas. An un talon d'unes centimètres. En competicion, deu portar una camiseta reglamentària. Pòt portar, se vòl, una cencha de cuèr larga (maxim 120 mm de nauteur) per sosténer lo bas de l'esquina, e de bendas als ponhets e genolhs.
Per melhorar la presa de barra, l'alterofil utilisa de la magnesia, coma los gimnastas.

Categorias

Categorias masculinas: 56, 62, 69, 77, 85, 94, 105, +105 kg.
Categorias femininas: 48, 53, 58, 63, 69, 75, +75 kg.

Aquelas categorias son valablas sonque pels mai de 20 ans.

Competicions màger d'alterofilia

Alterofilia als Jòcs olimpics
Campionats del mond d'alterofilia
Campionats d'Euròpa d'alterofilia
Campionats d'Asia d'alterofilia