Èble de Sanha

trobador

Èble de Sanha o Sainhas o Sainhna o Sanha, o tanben Ebles de Sainha o Eblon de Sainhas (1150) siguec un trobador auvernhat deth sègle XIIen, dilhèu dera familha des senhors d'Apchon o Sanhas Cantal.[1] Contemporanèu de Pèire d'Auvèrnhe de qui'n hèc una satira en lo poèma Chantarai d'aquestz trobadors[2] e tanben de Garin lo Brun que'l cita en Nueyt e iorn suy en pessamen [3], Èble de Sanha siguec coautor d'un partimen (N'Eble, ar cauzetz la meillor) damb Guilhem Gausmar:

Èble de Sanha ère dilhèu tanben dera familha des Sanha Cantal.
            [Gausmar]
            N' Eble cauzetz la meillor
            ades, segon vostr' essien:
            lo cals ha mais de pensamen
            de consirier e d'eror
            sel que gran re deu paiar
            ni pot ni vol hom esperar,
            ho sel c'a son cor e son sen
            en dona pauzat, e re no fai que ill plaia?

Quauqu'n a identificat era òbra d'Èble de Sanha damb Èble d'Ussel, pr'amor qu'ambdús demoraven pas luenh. [4]

Una auta ipotèsi eth vòl identificar damb Bernart Marti[1]

Nòtas modificar

  1. Trobar, Eble de Saignas (PC 128), tempestsolutions.com
  2. Èble de Sanha foguec eth dotzen trobador que Pèire d'Auvernhe considera pas capaç d'aimar, pr'amor que canta coma s'avesse mal en es dents e un cap plen de hum, que per dus sòs se ven. E N'Ebles de Sagna. l dezes,/a cui anc d'amor non venc bes,/sitot se canta de coiden;/us vilanetz enflatz plages,/que dizon que per dos poges/lai se loga, e sai se ven
  3. Citat dus còps en la sua canso, escrita abans de 1156: Messatgier lo vers portaras/ N Eblon de Senhas, lo m diras/ si cum Brus loil envia; / al partir lo m saludaras/ e pueis ma douss' amia. / E digas me quan tornaras / quals d'acquestz dos cosselhs penras: / qu'ieu vuelh n'aias la tria.
  4. Trobar, Eble de Saignas (PC 128), tempestsolutions.com