Selèuc II
Selèuc II callinic (en grèc ancian: Σέλευκος Καλλίνικος, Séleukos kallínikos, « Selèuc lo grand venceire »), nascut vèrs 265 avC e mòrt en 225 abC) foguèt rei de l'Empèri seleucida de 246 avC a sa mòrt. Succediguèt a son paire Antiòc II e fuguèt seguit per Selèuc III.
|
Selèuc II
| |
|---|---|
 | |
| Tetradracme de Selèuc II | |
| Biografia | |
| Naissença | vèrs 265 abC |
| Decès | 225 abC |
| País: | Empèri Seleucida |
| Epòca: | Antiquitat |
| Règne: | 246 abC a 225 abC |
| Davancièr: | Antiòc II |
| Successor: | Selèuc III |
Règne
modificarTre lo començament de son règne Selèuc deguèt afrontar la menaça egipciana. En 245 Ptolemèu III s'apoderèt Siria e Mesopotamia, mas deguèt daissar sas conquistas per tornar en Egipte ont de trebols avián esclatat. Los dos sobeirans faguèron la patz en 241 abC[1].
Un novèl dangièr apareguèt, aquel còp intèrn. En 240, lo fraire de Selèuc, Antiòc Ierax, vice-rei d'Asia menora se revoltèt en desfaguèt Selèuc en 239[1]. Aquesta guèrra civila provoquèt un afebliment de l'empèri. En 238, en Asia menora, Atal de Pergam ataquèt Antiòc e lo batèt. En Orient, los parnes ne'n profechèron tamben per s'apoderar de Partia[1] e Arsaces Ièr ne'n venguèt rei.
En 237, los dos fraires faguèron la patz. Vèrs 231, Selèuc partèt en guèrra per ensajar de tornar conquistar los territòris parts. Atal reprenguèt la guèrra contra Antiòc Hierax que foguèt desfach e tuat en 228 abC[1]. Pergam venguèt una poissança en Asia menora.
Referéncias
modificarFonts
modificar- (en) E. Bickerman, 1983, The Seleucid Period, The Cambridge History of Iran, Volume3 (1), THE Seleucid, Parthian ans Sasanian Periods, Ehsan Yarshater (editor), p. 3-20, Cambridge, Cambridge University Press.