Rastèu (arquitectura)
Lo rastèu (var. rastèl), o la sarrasina, o la grasilha, èra un dispositiu movedís de defensa dei pòrtas d'un castèu o d'una vila embarriada, constituit d'un cledat coladís de metau o/e de fusta que s'auborava o se baissava (per mejan d'un torn e de còntrapés) per durbir o barrar lo passatge. Aqueu dispositiu s'utilizèt dins lei fortificacions medievalas; segon Viollet-le-Duc, èra ja conegut dins la Roma antica.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Castle_Rushen_gatehouse_entrance_and_portcullis.jpg/300px-Castle_Rushen_gatehouse_entrance_and_portcullis.jpg)
Lei portaus principaus èran sovent defenduts per dos rastèus, un exterior, l'autre interior. Lo portau Narbonés de la ciutat de Carcassona n'es un exemple.