Loís X de França

Loís X de França, dich l'Utin (es e dire lo Carpinhaire), nascut lo 4 d'octobre de 1289 a París, mòrt lo 5 de junh de 1316 a Vincennes, foguèt rei de Navarra de 1305 a 1316 (jol nom de Loís I^èr) e rei de França de 1314 a 1316 (jol nom de Loís X), dotzen de la dinastia dicha dels Capecians dirèctes.

Filh del rei de França Felip IV lo Bèl e de la reina de Navarra Joana I^èra.

En 1305, esposèt en primièras nòças Margarida de Borgonha (1290-1315), capeciana coma el, filha de Robèrt II (1248-1306), duc de Borgonha, e d'Agnès de França (1260-1325). Convençuda d'adultèri amb la complicitat de sas bèlas sòrres (escandal de la Torre de Nesle), Margarida foguèt condemnada a l'embarrament a Château-Gaillard, e la rumor voldrià qu'i siaguèsse estada estofada, o escanada, a l'instigacion de son espós reial.

D'aquesta union es eissida la futura Joana II (1311-1349), reina de Navarra de 1328 a 1349.

En 1315, Loís X esposèt en segondas nòças Clamença d'Ongria (1293-1328), ela tanben capeciana, filha de Carles d'Anjau (1271-1295), dich Carles Martèl d'Ongria, rei titular d'Ongria, e de Clamença d'Absborg (v. 1262-apr. 1293).

D'aquesta union es issit un enfant unic, postum de maites meses, e que visquèt pas que qualques jorns :

Joan I^èr, dich Joan lo Postum (1316-1316), rei de França e rei de Navarra.

La question d'una eventuala legitimitat de la princessa Joana, eissida de la primièra union, a la succession al tròn de França se pausèt a la noblesa francesa. En efièch, l'abséncia d'ereitièr mascle dirècte s'èra pas encara jamai producha. Aquò s'apelèt lo miracle capecian. La succession a la corona de França, prealablament electiva, s'èra facha pauc a pauc per l'usatge. La noblesa francesa preferiguèt (lei salica) d'ofrir lo tròn al fraire de Loís X, Felip V lo Long, que ja èra regent dempuèi la mòrt de Loís X.

Precedit per

Loís X de França

Seguit per

Joana I^èra
1274-1305

Rei de Navarra

1305 - 1316

Joan I^èr
1316-1316