Jon Juaristi

Jon Juaristi Linacero, nascut a Bilbao en Biscaia en 1951 es un escrivan, poèta, romancièr, ensagista e traductor basc, qu'escriu en lenga basca e espanhòla.

Jon Juaristi

Biografia

Filh d'un entrepreneire de classa mejana, es lo mai grand de sèt fraires d'una familha nacionalista basca. Estudièt al collègi San Nicolás de Bilbao ont se creèt la primièra ikastola dins lo decenni de 1950 e, après lo cambiament de residéncia per rason professionala del sieu paire, estudièt al primièr collègi de l'Opus Dei a Leioa. A 11 ans comencèt d'estudiar lo basc de sa pròpria iniciativa, alavetz que al sieu ostal se parlava pas e a 13 ans se separèt de la siá familha e comencèt de viure a cò dels sieus grands parents. A 16 ans s'incorpòrèt dins ETA jos l'influéncia del sieu cosin, que fasiá partida d'un comando d'ajuda als liberats de l'organizacion e après aver legit lo libreVasconia: análisis dialéctico d'una nacionalidad, de Federico Krutwig.

Pendent la siá adolescéncia militèt a ETA, ont la siá accion mai importanta foguèt de metre en contacte ETA amb los cercles carlistas afrontats al regim de Francisco Franco a causa de la percaça del pretendent Carlos Hugo de Borbó-Parma. Ja a l'Universitat, s'integrèt dins una scission obrièra (pas nacionalista) e minoritària d'ETA ETA VI Assemblada, qu'en 1973 se fusionaria amb la trotskista LCR. Fichat per la polícia, abandonèt la siá vila mairala per estudiar la Filologia Romanica a Sevilha, puèi passèt un doctorat a l'Universitat de Deusto. D'aquela universitat ne'n foguèt expulsat en 1972 "per agitacion" mas foguèt tornarmai admés l'annada seguenta. En aquela epòca passèt qualques periòdes en preson per "faches leugièrs", e foguèt condemnat pel Tribunal d'Òrdre Public

En 1974 abandonèt la LCR e lo militantisme d'extrèma esquèrra, en renonciant gaireben completament a l'activitat politica. Comencèt la siá activitat professionala d'en primièr coma professor d'ikastola e mai tard, en 1977, coma professor d'institut. Tre 1980, e après prenguèt de posicions diferentas del nacionalisme de la siá adolescència, s'afilièt al Partit Comunista d'Espanha (PCE) en un moment qu'èra en plen procès d'unificacion amb Euskadiko Ezkerra, causa que donarà luòc a un nòu grop socialdemocrata que refusava activament la violéncia. L'abandonèt en 1986, decebut que EE pactegèsse pas amb los socialistas après las eleccions al Parlament Basc de 1986. En 1987 dintrèt al Partit Socialista Obrièr Espanhòl, segon las siás pròprias paraulas, per "imperatius etics", en afirmant a las siás memòrias que lo fach concrèt que lo portèt a s'afiliar foguèt un gèst testimonial a causa de l'atemptat d'un gropuscul abertzale, lo comando Mendeku, contra l'Ostal del Pòble del PSOE de Portugalete, que i moriguèron cremats dos militants socialistas.

Òbra

• Lo Bòsc Originari. Genealogias miticas dels pòbles d'Euròpa (El Bosque Originario. Genealogías míticas de los pueblos de Europa)

(...)