Jacme Meisonet
Jacme Meisonet, escaissat Parisenc (en francés: Jacques Meizonnet; Vauverd, 1 de julh de 1792 - Vauverd, 8 de decembre de 1859) foguèt un escrivan occitan del país nimesenc. Sa primièra òbra, Poèma au sujet de la salada de l'estanh d'Escamandre, espeliguèt en 1825, seguida puèi d'autres escriches. Dins son analisi dels parlars occitans de l'èst de Montpelhièr, foguèt mençonat dins la Revue des Langues Romanes pel linguista montpelhierenc Ròca-Ferrièr que lo qualifiquèt de marrit escrivan.
La produccion de Meisonet es pr'aquò fòrça importanta per l'estudi de la varietat de l'airal durant la mitat del sègle XIX qu'i vesèm una esitacion entre los articles plurals lengadocians los, las recessius e la realizacion provençala dominanta que s'implantèt posteriorament a Vauverd e mai dins una part importanta de l'oèst de l'espandi gardonenc.
Òbras
modificar- Poèma au sujet de la salada de l'estanh d'Escamandre, situat sus li terraires de Vauverd e Sant Geli (1825)
- diverses en français et en patois (1860)