Indici de massa corporala
L'Indici de massa corporala (IMC) (var. indici de massa corporau), es una chifra que permet d'avalorar la corpuléncia d'una persona en foncion de sa massa e de sa talha.
Foguèt inventat pel belga Adolphe Quételet mentre qu'elaborava son sistèma de "fisica sociala" entre 1830 e 1850 (se ditz tanben Indici de Quételet). La formula n'es:
Que m i es la massa de la persona e h sa nautor; ambdoas introduïdas en unitats del SI, es a dire, kg e m. La seuna interpretacion es la seguenta (aplicabla sonque a las personas adultas, pel mainatges la classificacion es diferenta):
| IMC (Kg.m-2) | Interpretacion |
|---|---|
| mens de 18 | magror |
| 18 a 25 | corpuléncia normala |
| 25 a 30 | subrepés |
| 30 a 40 | obesitat |
| mai de 40 | obesitat morbida |
E mai que siá una simpla aisina estatistica, es largament emplegat coma mesura de l'obesitat o de l'estat nutricional, mai que mai per l'Organizacion Mondiala de la Santat. Emai que siá una estimacion de la preséncia de graissa en çò d'una persona, pren pas en compte las proporcions de massa ossosa ni musculara. De fait, podriá èsser substituït per un assag d'impedància bioelectrica, mas la realizacion d'aqueste es fòrça mai complexa, mentre que la nautor e lo pes son de bon mesurar.
La seuna valor potenciala, a mai, varia amb l'edat e lo sèxe.