Guion II d'Auvèrnhe

Guion II d'Auvèrnha,[1] filh dau comte Robèrt IV d'Auvèrnhe e de Matilda de Borgonha, fuguèt comte d'Auvèrnhe de 1194 a 1222[2].

Lo sagèl de Guion II

Independant e teoricament aliat de l'Angatèrra, la premièra fasa de son règne fuguèt marcada per 'na expansion territoriala per son maridatge amb Peronela de Chambon, que li permetèt de restachar Combralha situada a l'èst de la ribèira Cruesa, au comtat d'Auvèrnhe. La segonda part de son règne fuguèt la dau conflicte politic e militar tre 1196 amb son vesin lo rei de França Felip August mas tanben la de sa participacion a la crosada contre los albigés.

Après plusors annadas de guèrra amb lo rei de França, 'na granda part d'Auvèrnhe z-es annexada en seguida dau sètge de Tornoèl en decembre de 1213. La darrièra fasa de son règne fuguèt la d'una desintegracion territoriala : la màger part d'Auvèrnhe z-es annexada, mentre qu'un darrièr tròç dau comtat es daissat independant dins las mans de Guion II, la Comtat e dont la capitala ont setjarà lo comte Guion II serà Vic la Còmte.

Referéncias

modificar
  1. Histoire Genealogique de la Maison D'Auvergne
  2. Christelle Balouzat, Actes des comtes et Dauphins d'Auvergne (fin sègle xii-fin sègle xiii), memorial de mestresa sostengut a l'Universitat Blaise-Pascal de Clarmont-Ferrand, jos la direccion de Jean-Luc Fray, 1997-1998.