Guilhèm V de Montpelhièr

Guilhèm V de Montpelhièr nascut devèrs 1068 e defuntat en 1122 èra lo filh de Bernard Guilhèm IV de Montpelhièr e de sa molhèr Ermengarda. foguèt senhor de Montpelhièr e d'Aumelaç.

Infotaula de personaGuilhèm V de Montpelhièr
Biografia
Naissença1075 (Gregorian) Modifica el valor a Wikidata
Mòrt1121 (Gregorian) Modifica el valor a Wikidata (45/46 ans)
Activitat
ProfessionLord (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata
Autres
ConjuntErmessens de Melgueil (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata
DescendénciaGuilhèm d'Aumelaç, Guilhèm VI de Montpelhièr, Guillema de Montpeller (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata
MaireErmengarde de Melgueil (en) Traduire Modifica el valor a Wikidata
PaireBernat Guillem de Montpellier (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata

Modifica el valor a Wikidata

Biografia

modificar

Fòrça jove a la mòrt del paire, la maire, Ermengarda, daissa Montpelhièr pauc de temps après per esposar lo senhor d'Andusa. Bernard Guilhèm IV aviá confiat la garda de l'enfant a sa grand Beliarda e als parents pròche, Guilhèm Arnaud, Raimond Estève e Guilhèm Aimoin.

Après un conflicte amb l'avèsque de Magalona, Guilhèm V li prèsta jurament de fidelitat lo 10 de decembre de 1090 e reconeis téner d'el Montpelhièr.

A l'apèl del papa Urban II, pren la crotz e participa a la Primièra Crosada jos la bandièra del comte Raimon IV de Tolosa. S'illustrèt especialament durant la presa de la vilòta siriana de Maara en 1098. Après la presa de Jerusalèm, Guilhèm V, contrariament a fòrça senhors, daissarà pas la Tèrra Santa sul pic. Demorèt als costats de Godofred de Bouillon, vengut rei de Jerusalèm qu'ensajava d'afortir las conquistas francas , ilòts isolats en tèrras musulmanas. L'acompanhèt en decembre de 1099 al sètge d'Arsuf que foguèt un fracàs.

En 1103, Guilhèm V tòrna a Montpelhièr, raportant de Terra Santa una relica de sant Cleofas. Avent confiat l'administracion de la senhoriá de Montpelhièr als viguièrs, los fraires Aimoins (que n'aprofichèron per usurpar nombroses dreches), se deguèt entendre amb eles e foguèt obligat de desmembrar son autoritat senhoriala.

Participèt a la presa de Malhòrca als Moros en 1114 als costats del comte Ramon Berenguièr III de Barcelona.

La rèsta de son règne es mercada per d' acquisicions importantas (Montarnaud, Cornonsec, Montferrièr, Frontinhan, Aumelaç, Montbasin, Popian).

Maridat a Ermensenda en 1087, filha de Pèire Ièr de Melgueil[1], dont sont issus[2] :

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Généalogie.
  2. Famille de Montpellier - de Melgueil: Eugène Vasseyr "Les Nobles aïeux de trois seigneurs rouergats du Modèl:17e" 2002 3e éd.
  3. Les premiers sires d'Anduze Le baron du Roure indique dans sa « note sur les Bermond d’Anduze » que Modèl:Noble- est l’époux de Sybille de Montpellier sans que nous en appréhendions exactement la raison sauf, qu’à cette époque, des liens forts attachent ces deux maisons.
  4. Famille DE MONTPELLIER - DE MELGUEIL Vente d'une vigne par Pons Laurentin à Ermessens; veuve de Modèl:Noble-, et à son fils Guillem d'Omelas, Source : cartulaire de Montpellier.
  5. Modèl:Noble- de Montpellier.
  6. Voorouders van Ermesende van Mauguion.

Veire tanben

modificar

Articles conèxes

modificar

Ligams extèrnes

modificar


Precedit per Guilhèm V de Montpelhièr Seguit per
Modèl:Nòble
 
Senhor de Montpelhièr
(1085-1122)
-
Ermengarda
Senhor d'Aumelaç
(1093-1121)
-
Modèl:Portal LengadòcPortal Occitània