Gerhard Armauer Hansen
Gerhard Henrik Armauer Hansen, nascut lo 29 de julhet de 1841 a Bergen e mòrt lo 12 de febrièr de 1912 a Florø (Norvègia), èra un mètge bacteriologista e dermatològ norvegian. Demòra celèbre per la descobèrta en 1873 del « bacil de Hansen » (Mycobacterium leprae), la bacteria responsabla de la lèpra. Aquela descobèrta a una importància istorica, perque s'agís de la primièra demonstracion d'una relacion de causalitat entre une bacteria et una malautiá coneguda.
Hansen daissèt lo seu nom a l'encòp a la malautiá (una eponimia comòda permetent d'evitar de prononciar als malauts lo nom d'una malautiá estigmatisanta e incurabla a l'epòca) e a la bacteria responsabla.
Biografia
modificarEstudiguèt la medecina a l'Universitat Reiala Frederik (ara l'Universitat d'Òslo) qu'obtenguèt lo diplòma en 1866. Foguèt un pauc temps intèrne a l'Espital Nacional de Christiania (Rikshospitalet), puèi mètge a las Illas Lofoten. En 1868 tornèt a Bergen per estudiar la lèpra amb Daniel Cornelius Danielssen, un dermatològ especialista reconegut d'aquela malautiá, e que maridèt mai tard la filha Stefania.
La lèpra èra alara considerada coma una malautiá ereditària o causada per de « miasmes ». Sus la basa de donadas epidemiologicas, Hansen presupausèt que la lèpra èra una malautia causada per un agent especific. En 1870 e 1871 Hansen se n'anèt a Bonn e a Viena per aver la formacion necessària per demonstrar lo seu ipotèsi. Foguèt en 1873, que faguèt coneisser la descobèrta de la preséncia de Mycobacterium leprae dins los teissuts de totes los malauts tocats per la lèpra. Pasmens capitèt pas a provar lo caractèr infectiós dels còrs estrangièrs observats al microscòpi e obtenguèt pauc de sosten dins aquel sens.
En 1879 donèt de mòstras de teissuts levats a de leproses a Albert Neisser que l'an seguent capitèt a colorar la bacteria e pretendèt aver el meteis descobèrt l'agent causal de la lèpra. Seguèt una querèla entre los dos òmes que Neisser ensagèt de minimisar lo ròtle jogat de Hansen. Es vertadièr qu'aquel darrièr jamai capitèt a cultivar lo gèrme en mitan artificial nimai a provar que los organismes en forma de bastonets qu'identifiquèt èran vertadièrament infeccioses. Es per aquela rason qu'aguèt l'idèa malastrada de far una ensag d'inoculacion a una malauta sens obtenir lo seu consentiment. Aquela experiéncia foguèt sens consequéncias per la malauta, mas l'afar als tribunals e faguèt pèrdre a Hansen lo pòste de mètge a l'espital.
Demorèt pasmens mètge leprològ oficial per Norvègia e mercé als seus esfòrts, las leis sur la lèpra de 1877 e 1885 foguèron promulgadas. Permetèron lo declin regulièr de la malautiá dins le país: la prevaléncia passèt en efècte de 1800 cases en 1875 a 575 en 1901. La seuna òbra foguèt onorada al Congrès Internacional sus la Lèpra de Bergen, en 1909.
Hansen, malaut de sifilis dempuèi los ans 1860, moriguèt d'una ataca cardiaca.
Eretatge
modificarA Bergen lo musèu de medecina portant le nom de Hansen es sovent considerat coma lo musèu de la lèpra (Lepramuseet). L'Universitat de Bergen tanben li dediquèt una unitat de recerca, lo bastiment Armauer Hansen a l'Espital Universitari Haukeland de Bergen. Los Archius de la Lèpra de Bergen foguèron plaçadas per l'UNESCO sus la Lista Memòria del mond.
Bibliografia
modificar- (en)Feldman WH. Gerhard Henrik Armauer Hansen. What did he see and when? Int J Lepr. 1965; 33: Suppl: 412-6.