Francés Conòrd

Francés Conòrd, vadut en 1882 a l'Esparra, mòrt en 1973 a Sent Arlòdi (Medòc), es un felibre occitan, poèta e escrivan d’expression occitana.

Biografia

Originari dau nòrd dau Medòc, hilh de paisans e paisan eth-mèsme, estut, de las annadas 1900 abans, un daus membres los mèi actius de l’Escòla dau Medòc, cercle felibrenc fondat dau costat de L’Esparra pre quate autes poètas medoquins tartucats pre reviscolar la lenga occitana : son frair Jausep, l’abat Lafarga, Andriu Brion e lo futur abat Danièl Bergèir. L’Escòla dau Medòc se caracteriza pr’una granda fidelitat au Felibritge, trencant atau damb la tradicion de l’expression gascona de Bordèu, e notadament l’escòla « patoasanta » eretèira de Mèste Verdièr. Prenent frem au seriós lo messatge mistralenc, lo grop de felibres medoquins produsirà non solament poesia e pròsa, mès tanben lexics. A la diferéncia de son fraire Jausep, quitèt pas jamès lo país mairau de l'Esparra–Sent Arlòdi, sonque lo temps d'una captivitat en Alemanha, de 1915 avant dusc a 1918. Es possible auge apris l'aleman ad aquesta escadença, que sembla ager après revirat òbras de poètas alemands en gascon medoquin. Signava sas òbras «Romanilhòt daus Boishonets». Publiquèt frem de vèrs apuei de pròsa dens mantuas revistas : Aquitania, Armanac gascon, Reclams, Revue des Pays d’Oc, Revue méridionale, mès mens que son frair. Deishèt un inestimable lexic gascon medoquin.

Honts :

• Viaut, Alan, 1977. Le Texte occitan du Médoc : inventaire bibliographique. Bordeaux, ILTAM, Maison de las Sciéncias de l’Òmi d’Aquitània.