Estève Pelabon : Diferéncia entre lei versions

[[Imatge:Trafalgar-Auguste Mayer.jpg|thumb|300px|Batalha de Trafalgar onte de perderonperdèron lei manuscrichsmanuscrits de Pelabon]]

'''Estève Pelabon''' ([[Tolon]], lo [[25 de genèr]] de [[1745]]) foguèt un escrivan de teatre [[provença]]u de lenga [[occitan]]a dau sègle XVIII. EraÈra tolonenc e comencèt coma maquinista de teatre avans de compausar en provençau.

SaSe saup pauc de causas subre sa vida en defòra deis informacioninformacions balhadas per [[Joan Monné]] dins l'introduccion dau ''Grolier'' de [[1901]].

Se saup fòrça pauc de causas subre sa vida mai son òbra marquèt decisivament l'istòria dau teatre [[occitan]] e tolonenc ambé sa comédiacomèdia ''[[Lo Grolier Bel Esprit, ò Suseta e Tribòr]]'' (''Lou Groulié Bel Esprit, vo Suzeto et Tribor'') intrepretada a Tolon en [[1789]].

Après, escriguèt ''La Réunion Patriotique ò Minerve a Toulon'' (''La réunion patriotique vo Minerve à Toulon'' en grafia originala) en [[1790]] e ''Matiu e Ana'' (''Matiéu e Ano'') en [[1792]]. Maquinista a [[Marselha]] foguèt menaçat per lei revolucionaris e escriguèt per s'aparar una pèça revolucionària : ''Lo sensasens culòta a Niça'' (''Lou sèns-culoto à Niço'').

En defòra de çò d'estampat, sei manucrichsmanuscrits foguèron malurosament perdutperduts per son fiu, lo marin e poetapoèta provençau [[Loís Estève Pelabon]], dins un naufragi après la [[batalha de Trafalgar]].

Lo felen d'Estève Pelabon, [[Loís Pelabon]] foguèt tanben poetapoèta provençau tolonenc.