'''Luis Sáenz Peña Dávila''' ([[1822]]-[[1907]]), avocat e òme politic, foguèt president d'[[Argentina]] entre [[1892]] e [[1895]].
Se graduèt coma [[avocat]] ena l'[[Universitat de Buenos Aires]] e participèt ena l'Assemblada ConstituentConstituenta de [[1860]]. Foguèt de divèrses còps deputat nacional e senador. En [[1882]] ocupiocupèt una carga ena la Suprèma Cort Suprèma de Justícia de la [[Província de Buenos Aires]]. Exerciguèt maipus tard la presidéncia delde la BancBanca de la Província, la direccion de l'AcademiaAcadèmia de Jurisprudéncia e una carga en loal Conselh General d'Educacion.
Lo [[12 d'octobre]] de [[1892]] foguèt consacrat president d'Argentina. Afeblit pels divèrses suslhèuaments del ''radicalisme'', lo [[23 de genièr]] de [[1895]] presentèt la siá renònciademission davant lo Congrès, que l'acceptèt. Lo govèrn passèt a de mans del vice-presidentvicepresident [[José Evaristo de Uriburu]], quique completèt lo mandat fins a [[1898]]. Lo sieu filh [[Roque Sáenz Peña|Roque]] tanben foguèt president.
