August Forès : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació |
|||
Linha 1 :
[[imatge:Foures.jpg|thumb|August Forès]]
'''August Forès''' (que ne deuriá benlèu èsser escrich ''Forèst'' o quitament ''Forest'', ''Auguste Fourés'' per l'estat civil, nascut a [[Castèlnòu d'Arri]], [[Occitània]], lo [[8 d'abril]] de [[1848]], mòrt idem celibatari e desconsolat lo [[4 de setembre]] de [[1891]]) foguèt un poèta [[occitan]] plan famós tanben per sa pròsa e son engatjament politic fervorós pendent la segonda mitat del [[sègle XIX]].
==La vida==
Èra lo filh d'un jutge de comerç, en Joan Francés.La siá maire, nascuda Maurin, tendrà sens tròp de gost la quincalhariá ferronariá familiala.
Linha 11 ⟶ 13:
Sa produccion s'escriguèt amb un lengatge vigorós e pur.Ne foguèt un escrivan pro atentiu a la qualitat de sa lenga, el qu'aviá començat amb una grafia pro trantalhejaira e gaireben ''patesejaira'' a la debuta, n'acabèt per escriure una lenga fòrça prèpa de çò que ne vendrián mai tard las avançadas e los principis de n'[[Antonin Perbòsc]] e la siá [[Escòla occitana]], en 1919.Usèt el una lenga populara, la del siu Lauragués natal, sens autres ''gallicismes'' o ''francismes'' que los abituals a l'epòca aquela de reviscòl occitan.Amb lo siu ''prosaïsme'' testard, se ne tendrà el e tostemps de fugit lo ''literarisme'' de mòda en pels cercles felibrencs de la Ciutat dei Papas, ailaluenh...
Coma molts felibres pr'aquò, mas es tradicion universala, s' ''"amaguèt"'' de vegadas darrièr d'unes escais literaris coma ''Joan Provaire, Albèrt Faidit, Jan Magistre, Pèire Tolosan, le Grilh de Grimauda, la Cigala de la libertat o Pierril de Pòrta Nòva...''
Compromés doncas amb la siá lenga e considerat un ''felibre roge'', èra defensor afogat del catarisme coma simbòl d'identitat occitana e anticlericala, e erald de l'[[albigesisme]] coma amai de çò que se ne sonavan alara lo ''Felibritge latin'', çò es un Felibritge impulsor e motor de l'ideal panlatin e de l'identitat latina, romanica, en participar mantun còp a las fèstas de l'[[Aliança latina]] qu'organizèron, cotria amb son amic de Ricard, en mai de 1879, a Tolosa.
En 1892, fondèt l´''Escolo Mondino'' venguda lèu-lèu ''[[Escòla mondina]]'' amb Loís Xavièr de Ricard e Antonin Perbòsc, los sius amics e companhs de totjorn.
===La fin del camin... cap al solelh universal===
Coneguèt un malastre grandàs.D'efièch, perdèt (que se moriguèt ela, sobte, a l'edat de 25 ans) l'amor unic de tota sa vida, na Joana Wilson s'apelava.
Rosegat per la lanha e atissat per la paralisi (Ataxia tabesica), se daissèt el morir , aprèp una lucha de maitas annadas pr'aquò, lo 4 de setembre de 1891.
Ne foguèt enterrat, atal coma o s'èra el e temps pro perpensat, e decidit, estipulat, demandat, drech dins lo siu clòt, amb lo cap de cap al solelh.
==Citacions==
==Bibliografia==
===Edicions originalas===
* ''Achilo Mir e la cansou de la lauseto'' / ''*Achila Mir e la cançon de la lauseta'', [[Carcassona]], Labau, 1875
* ''La croux de l'inoundaciou'' / ''La crotz de l'inondacion'', Castelnòu d'Arri, Chavard, 1875)
Linha 29 ⟶ 35:
* ''La muso silvestro'' / ''La musa silvestra'', id, Bibliotèca de la [[Revue méridionale]], 1896
* ''La sego'' / ''La sega'', poësias... id 1912
===Reedicions e antologias===
* ''Tròces causits'', amb una introduccion, un estudi e de nòtas de [[Joan Maria Petit]], [[Montpelhièr]], [[CEO]] Centre d'Estudis Occitans, [[Pichons classics occitans (colleccion)]], 1975
e ca
==Referéncias==
Linha 44 ⟶ 51:
* ''[[Prouvènço d'aro/Provènça d'ara]]'', num. 49, set. de 1991
* ''Actes del collòqui Forès'', [[Avinhonet]], id
e ca... etc
==Ligams extèrnes==
[http://www.locirdoc.fr/ Sit oficial CIRDÒC]
{{multibendèl|portal Lengadòc|LitOc}}
| |||