Wikipèdia

Josèp Romanilha : Diferéncia entre lei versions

Navigar dins l'istoric
← Cambiament precedentDiferéncia seguenta →
Contengut suprimit Contengut apondut
VisualWikitext
Cap resum de modificació
Vivarés (discussion | contribucions)
57 567 modifications
m formas provençalas (dei(s)...)
Linha 1 :
'''Josèp Romanilha''' (''Jóusè Roumaniho'', en [[nòrma mistralenca]] - [[Sant Romieg de Provença]], lo [[8 d'aost]] de [[1818]] - lo [[24 de mai]] de [[1891]]) foguèt un dei pus grands escrivans Provençaus, professor de [[Frederic Mistral]] e fondator amb eu dau [[Felibritge]].
Foguèt tanben lo segond capolièr[[capolier]] dau [[Felibritge]].
 
Naissut dins una familha paura de jadiniersjardiniers e ainat de setsèt enfants, recebèt una educacion classica au collègi de [[Tarascon]] per esser mai tard curat. CausiguètChausiguèt pasenspasmens un autre camin e prenguèt una plaça de mèstre d'estudiasestudis (susvelhant) dins un pensionat privat de [[Niom]] onte trabalhèt lo provençau amb de collegascollègas ''trobaires''.
 
[[Frederic Mistral]] foguèt un de sonsseis escolans (quand lo pensionat s'intalètinstallèt a [[Avinhon]]) e Romanilha foguèt un ausdei prumierspremiers de descobrirdescubrir e d'encoratjar sonssei talents literaris en provençau.
 
A partir [[1847]] trabalhèt dins l'estampariàestampariá de N [[Seguin]].
 
Dempuèi sa fondacion, foguèt una personalitat centrala dau Felibritge onte impausèt sa vision ; conservator e catolic afogat, foguèt un important rivau de [[Teodòr Aubanèu]].
 
Grand contaire, faguèt mai qu'inspirar [[Anfós Daudet]] dont l'òbra n'es pauc mai qu'una traduccion au francés dausdei contescòntes de Romanilha (incompleta puèi que, per exemple, en mai dau ''curat'', lo legedorlegeire provençau coneis lo ''mètge'' de CucunhaCucunhan).
 
== ''Lo mètge de Cucunhan'' (grafia originauoriginala) ==
 
''_ Mis ami, diguè, vous ai proumés de rescuscitaressuscita un mort : tendrai paraulo ; n'en lève la man. Vajan ! e silènci !... M'es pamai dificile, segur, de reveni Jaque o Jan, que Nanoun o Babèu, que Glaude o Simoun... Voulés que vous ressucite... Simoun ? Coume ié disias ?... Simoun Cabanié... qu'es mort d'un marrit plevèsim i'aura lèu un an ?'' <br>
''_ Escusas, Moussu lou mège, diguè Catarino, véuso dóu paure Simoun. Èro certo un brave ome, fasié moun bonur, e lou plourarai tant que Diéu me gardara lis iue de la tèsto ! mai lou ressuscités pas, vesès, car, vèngue la fin dou mes, quitarai lou dòu... que me volon maridar 'mé lou long Pascau. De vuei en vue fan li crido, - proumié-darrié. - Ai reçauput li presènt.'' <br>
''_ Ah ! que fasès bèn, de me lou dire, Catarina !... Eh bèn ! alor, se ressuscitave Nanoun Péu-rouge qu'enterrèron lou jour de la Candelouso ?...''<br>
Linha 21 :
== Bibliografia ==
 
Roumanille, Joseph. ''Contes tradiconaustradicionaus de Provènça - Contes traditionnels de Provence''. [[Tolosa]] : [[Princi Negre]], [[1998]].
 
{{multibendèl|provença|LitOc}}
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/wiki/Josèp_Romanilha »