Guèrra de las Doas Ròsas : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 34 :
Lo rèi restaurèt son autoritat en [[1397]] e la màger part deis ''Appellant'' foguèt tuada ò [[exili]]ada. Après aqueu succès, [[Ricard II d'Anglatèrra|Ricard II]] venguèt fòrça autoritari. En [[1399]], assaièt de deseiretar lo duc [[Enric IV d'Anglatèrra|Enric de Bolingbroke]]. Dins aquò, aqueu darrier desbarquèt en [[Anglatèrra]] amb una pichona armada, capturèt lo rèi e se proclamèt rèi sota lo nom d'[[Enric IV d'Anglatèrra|Enric IV]] ([[1399]]-[[1413]]).
Lei succès [[militar]]s e [[politica|politics]] de son successor, [[Enric V d'Anglatèrra|Enric V]] ([[1413]]-[[1422]]), legitimèron aquela usurpacion<ref>En particular, infligiguèt una desfacha saunosa ai [[França|Francés]] a la [[batalha d'Azincourt]] ([[1415]]) e foguèt reconegut coma l'eiretier de la corona de [[França]] per [[Carles VI de França|Carles VI]].</ref>. Pasmens, a sa [[mòrt]], laissèt a son torn un enfant de quauquei mes, [[Enric VI d'Anglatèrra|Enric VI]], coma rèi d'[[Anglatèrra]]. De mai, [[Enric VI d'Anglatèrra|Enric VI]] apareguèt pauc a pauc coma un sobeiran [[malautiá|malaut]] e incapable d'arrestar la reconquista [[França|francesa]] durant la fasa finala de la [[Guèrra de Cent Ans]] ([[1337]]-[[1453]]). La pèrda de [[Bordèu]] en [[1453]] agravèt sa santat mentala e la question de la legitimitat de la dinastia fondada per [[Enric IV d'Anglatèrra|Enric IV]] comencèt de se pausar. En parallèl, plusors nobles assaièron de formar d'alianças en vista de redurre lo poder reiau ò, pus simplament, d'aprofichar la situacion per aumentar sei territòris.
=== La regéncia dau duc d'York ===
| |||