Toku
Membre des de 29 julhet de 2010
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 119 :
Dins lo corrent dau sègle XIX, lo desvolopament de l'[[industria]] e dau [[capitalisme]] foguèt a l'origina d'un renovelament dau discors coloniau. Per sei partisans, l'objectiu èra d'assegurar l'accès ai matèrias premieras necessàrias ai produccions nacionalas e lo contraròtle de mercats permetent d'exportar. Per justificar aquela politica, l'interès missionari demorèt fòrça actiu amb una rivalitat francobritanica per difusar lo [[catolicisme]] o lo [[protestantisme]]. De teorias racialas apareguèron tanben per justificar la superioritat de « l'òme blanc ».
A partir deis ans 1870-1880, aquelei concepcions entraïnèron una corsa entre país europèus per aquistar de territòris novèus en [[Africa]], en [[Asia]] o en [[Oceania]]. Franc de quauqueis excepcions coma [[Etiopia]], [[Tailàndia|Siam]], [[Japon]] e [[Republica Populara de China|China]], la màger part dei país d'aquelei continents foguèron destruchs o plaçats sota protectorat. Lo venceire principau d'aquel esfòrç foguèt lo [[Reialme Unit|Reiaume Unit]] que capitèt de conquistar un empèri de 40 milions de quilomètres carrats. [[França]] ocupèt un espaci de 13 milions de quilomètres carrats mai dispausava dau premier domeni [[africa]]n. Leis autrei país europèus foguèron distanciats mai [[Alemanha]], [[Portugal]], [[Belgica]], lei [[Païses Basses|País Bas]] e [[Itàlia]] poguèron constituïr de colonias importantas dins certanei regions d'[[Africa]] o d'[[Asia]].
==== L'aparicion d'autreis imperialismes ====
| |||