Libia : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 54 :
Au començament dau millenari I av. JC, lei [[Fenicia]]ns installèron de colonias e de comptadors lòng dau [[litorau]]. Vèrs lo sègie V av. JC, [[Cartage]], venguda la principala colonia feniciana [[africa]]na, aviá estendut son influéncia sus la region e sus lei tres establiments fenicians d'[[Oea]], de Labdah (la futura [[Leptis Magna]]) e [[Sabratha]] (dichas Tripolis per lei [[Grècia antica|Grècs]], aquelei vilas son a l'origina de [[Trípol]]). A la fin dau sègle VII av. JC (en [[-631|631 av. JC]] segon la tradicion), de colons grècs originaris de [[Tera]] s'installèron en [[Cirenaïca]] onte fondèron [[Cirene]]. Durant lei dos sègles seguents, d'autrei colonias renforcèron la preséncia grèga dins la region : [[Barce]] (Al Marj), Euhesperides (Berenice, uei [[Bengazi]]), Teuchira (Arsinoe, uei [[Tikrah]]) e Apollonia ([[Susah]]). Ambé [[Cirene]], formèron la « Pentapolis » (cinc ciutats). Après la casuda de [[Cartage]], lei [[Empèri Roman|Romans]] unifiquèron la region. Durant aperaquí 400 ans [[Tripolitània]] e [[Cirenaïca]] venguèron de províncias romanas prospèras coma l'atèstan lei roïnas romanas de [[Leptis Magna]]. Pasmens, d'influéncias punicas e grègas importantas demorèron respectivament en [[Tripolitània]] e en [[Cirenaïca]].
Après l'afondrament de l'[[Empèri Roman]], lo país foguèt conquistat per leis Arabes en [[643]]. Pasmens, aqueu cambiament foguèt conjugat amb una aumentacion de l'[[ariditat]] e la region perdiguèt son importància economica, especialament [[Tripolitània]]. Durant la màger part de l'Edat Mejana, lo litorau libian foguèt ansin dominat per de tribüs arabas nomadas mai ò mens vassalizadas per lei sobeirans de [[Tunisia]] ò d'[[Egipte]]. Leis [[Empèri Otoman|Otomans]] ataquèron la region au sègle XVI e ocupèron [[Trípol]] en [[1551]]. A l'iniciativa de l'[[amirau]] [[Dragut]], la vila venguèt un centre major de la [[piratariá]] [[Mar Mediterranèa|mediterranèa]]. Pendent tres sègles, aquela activitat assegurèt la prosperitat de la region sota la direccion de governadors e de princes tributaris de [[Constantinòble]]. En [[1835]], lei Turcs restabliguèron son autoritat en Libia. Pasmens, en causa de l'influéncia importanta de la confrariá dei Senousis, la restauracion dau poder otoman demorèt largament limitada.
=== Lo periòde coloniau ===
| |||