Paquistan : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 59 :
Après aquela guèrra, [[Ayyub Khan]] assaièt sensa succès de negociar un tractat de [[patz]] definitiu amb [[Índia]] mai la mòrt dau Premier Ministre indian [[Lal Bahadur Shastri]] e d'oposicions intèrnas fòrtas empachèron la realizacion d'aqueu projècte. Puei, a partir de [[1967]], lo President deguèt subretot se preocupar dau renfòrçament dei partits d'oposicion ambé la fondacion dau [[Partit dau Pòble Paquistanés]] ([[Partit dau pòble paquistanés|PPP]]) per [[Ali Bhutto]] e la formulacion de revendicacions d'autonòmia pus importanta per lo Paquistan Orientau per la [[Liga Awami]] d'ara endavant dirigit per [[Mujibur Rahman]]. En [[1969]], laissèt sa plaça au generau [[Yahya Khan]] que restabliguèt la [[lèi marciala]] mai organizèt l'eleccion d'una assemblada constituenta au [[sufragi universal|sufragi universau]] en decembre de [[1970]].
=== L'independéncia de Bangladèsh ===
Dempuei lo partiment de [[1947]], lo Paquistan Orientau conoissiá de problemas especifics e relativament importants qu'èran mau resòuguts per leis autoritats dau govèrn centrau. Premier, lo remplaçament dei foncionaris qu'avián quitat la region en [[1947]] — leis [[indoïsme|indós]] dominavan largament l'administracion dau [[Bengala]] coloniau — èra estat realizat ambé de personaus occidentaus que reprenguèron sovent lo ròtle e l'atitud deis administrators coloniaus. Puei, aqueu ressentiment foguèt agravat en [[1952]] quand lo govèrn centrau assaièt d'impausar l'[[ordo]] coma [[lenga oficiala]] de la totalitat de Paquistan. De movements de defensa dau [[bengali]] se formèron e alimentèron rapidament lei movements autonomistas. La manca d'investiments dins lei sectors a la basa de la vida economica dau Paquistan Orientau foguèt tanben una fònt de tension. Enfin, la dominacion de la classa politica dau Paquistan Occidentau, mens poblat, favorizèt l'emergéncia de revendicacions d'autonòmia en matèria de finanças, de comèrci exterior ò de politica locala.
La rompedura foguèt entraïnada per leis eleccions de 1970. La [[Liga Awami]] i ganhèt 160 deputats sus lei 162 dau Paquistan Orientau. Obtenguèt donc la majoritat absoluda a l'assemblada constituenta car solament 138 deputats èran designats per lo Paquistan Occidentau. Pasmens, lo generau [[Yahya Khan]] e [[Ali Bhutto]] (81 deputats per lo [[Partit dau pòble paquistanés|PPP]]) refusèron de laissar lo poder a la classa politica orientala. Dins la nuech dau 25 au 26 de març de [[1971]], l'armada paquistanesa acomencèt de reprimir militarament lei movements secessionistas. [[Mujibur Rahman]] foguèt arrestat e transferit a l'Oèst mai aquò empachèt pas l'acomençament de la [[sang|saunosa]] [[Guèrra d'Independéncia de Bangladèsh]]. Faguèt de centenaus de miliers de victimas e entraïnèt la fugida d'aperaquí 10 milions d'abitants en [[Índia]]. A la fin de l'annada, [[New Delhi]] aprofichèt la situacion per afeblir son rivau e entraïnèt la [[Tresena Guèrra Indopaquistanesa]] que s'acabèt per la capitulacion dei fòrças paquistanesas a l'Èst e l'independéncia de [[Bangladèsh]]. En fàcia de l'amplor de la desfacha, [[Yahya Khan]] foguèt obligat de laissar lo poder a [[Ali Bhutto]].
== Politica ==
| |||