Califat abbassida : Diferéncia entre lei versions

Au nivèu militar, lei regions occidentalas escapèron rapidament a l'autoritat dei sobeirans abbassidas. Tre [[756]], Espanha venguèt independenta sota la direccion d'una dinastia omeiada. En [[800]], es lo torn deis estats de [[Magrèb]] d'obtenir una autonomia en cambi de la reconeissença de l'autoritat nominala de [[Bagdad]]. A l'interior de l'empèri, lo govèrn deguèt faciar l'agitacion chiita, la revòuta d'unitats de soudats turcs, la rebellion de certanei regions orientalas e unei crisis de succession. Ainsi, a l'apogèu dau Califat, durant lo rèine d'al-Mamun ([[813]]-[[833]]), l'empèri a ja perdut la màger part de sei regions occidentalas e una partida importanta de sei territòris orientaus.

En revènge, lo raionament culturau e economic dau Califat, especialament aqueu de sa capitala Bagdad, foguèt fòrça important. Ansin, la vila èra lo centre politic e economic dau monde enterin qu'un luòc major d'art, de cultura e de reflexion. De monuments son lo simbòl d'aquela epòca coma lo centre de traduccion dich ''« Dar al-Hikma »'' (''[[Ostal de la Sapiença|Ostau de la Saviesa]]''), construch durant lo rèine d'al-Mammun, que permetèt la conservacion d'un nombre important d'òbras grègas anticas. Aqueu raionament demorèt fins a la presa de Bagdad per lei Mongòls maugrat lo declin politic de la dinastia entre lei sègles X e XIII.