|
<!--Article redigit en provençau-->
[[Imatge:Abbey-of-senanque-provence-gordes.jpg|thumb|200px|Abadiá de Senhanca]]
L''''abadiá de Senhanca''' es un edifici religiós [[cistercenc]] pròche de la localitat de [[Gòrda]], en [[Provença]], en [[Occitània]].
==Istòria==
NaisNasquèt coma comunautat de monges [[cirstercenc]]s en [[1148]], provenents de l'[[abadiá de Masan]] en [[Vivarés]], sota lo patronatge d'Alfant, evesque de Cavalhon, e de [[Ramon Berenguier II]], [[còmte de Provença]]. Consagrada en [[1178]], coneisconeguèt son esplendor maxima dau [[sègle VIII]] au [[sègle XIV]], en arribant de possedir quatre molins, sèt granjas e de tèrrestèrras nombrosas en [[Provença]]. En [[1544]], amb lei guèrras de religion, lo monastèri esfoguèt devastat.
[[Image:Abbaye de senanque lavande.jpg|thumb|200px|L'abadiá enrodada de [[lavanda]]]]
Es ren qu'en [[1854]] que lo luòc se faifaguèt crompar tornar-mai per una comunautat nòva de monges cistercencs de la Concepcion Immaculada, sota una règla mens estricta que la de l'[[òrdre de la Trapa]]. La comunautat esfoguèt fòrabandida entre [[1903]] e [[1926]] e tornatornèt au sèti de l'òrdre, l'abadiá de [[Lerins]] a l'[[illa de Sant Onorat]], pròche [[Canas]]. En [[1988]], amb la renaissença dei vocacions a l'ostau maire de [[Lerins]], una comunautat pichona de monges se reïnserísreïnseriguèt a Senhanca.
==Arquitectura==
[[Image:Abbaye-abbey-senanque-cloitre-cloister.jpg|thumb|200px|Lei clastras]]
La glèisa construcha en forma de cotzcrotz de [[tau]], amb una absida que projècta mai enlà dei parets exterioras de l'abadiá, es tras qu'austèra, coma es típictipic deis edificis cistercencs. Lei [[clastras]] son lo luòc de passatge que comunica amb lei diferentei parts dau monastèri. La [[sala capitulara]], gràcias ai sièis vòutesvòutas de crotz ogivalas, se caracteriza per la finesa de son acostica (èra la sola estança ont èra permés parlar), amb l’abat au centre e la [[Tarasca]], figura dau demòni, escultada aiau clastrasdavant daudei davantclastras.
Un pauc inusualament, lo costat extrèm orientau liturgic agacha devèrs lo nòrd, perque la vau estrecha e isolada ofririá ges d'espaci per una aculhença convencionala.
| 