Gascon : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació |
|||
Linha 47 :
La soa originalitat qu'ei sustot fonetica/fonologica. Las particularitats fonologicas mes sovent citadas qui caracterizan guaireben tot lo maine gascon concerneishen lo desvolopament deu [[consonantisme]] e son las següentas:
* A la ''f'' deus autes dialèctes occitans, lo gascon qu'opausa ua ''h'' : gascon ''har / hèr / hèser / hèder''. vs. occitan generau ''far / faire''. Aquera h qu'ei sonora quan es tròba abans ua vocau, sauv en quauques parlars on la h ei vaduda muda per influéncia castelhana o francesa<ref>Quò's lo cas en [[Bordalés]], [[Entre Duas Mars]], [[Libornés]]</ref>, mès qu'ei tostemps muda pertot quan e's tròba just abans ua consonanta<ref>La h interconsonantica qui sec ua s n'ei comunament pas notada: eslor, eslama, grafia simplificada per es
* De la ''ll'' deu latin que s'ei desvolopada en gascon la realizacion ''th'' (''t'' "molhada", generaument simplicada en ''t'') en fin de mot e ''r'' a l'interior: gascon ''castèth'', ''casteràs'' vs. occitan non-gascon ''castèl'' o ''castèlh'' o ''castèu'' o ''chastèl'', o ''chastèu'', ''castelàs'' etc<ref>Aqueth trèit que's tròba tanben en parlars de transicion meslèu considerats com lengadocians, per exemple los a la termièra de Coserans vej. DELEDAR J. e POUJADE P. ''L'occitan parlé en Ariège'' (Cercle Occitan Prosper Estieu, 2002). D'ua manièra generau, los limits enter gascon e lengadocian son soent discutibles, la classificacion de bèths parlars dens l'ua com l'auta modalitat occitana non pòt pas èster sonque arbitrària pr'amor aqueths parlars que combinan trèits de l'un dab trèits de l'aute. Que podem díser çò medish deu lengadocian dab lo catalan. La classificacion qu'ei un besonh d'ordenar com metòde de simplificacion, mès la realitat qu'ei soent mei complexa.</ref>.
| |||