La segonda mitat dau sègle XIX foguèt caracterizat per la perseguida dau declin chinés que deguèt faciar de crisis interioras e exterioras novèlas que confirmèron e aumentèron son afebliment. Enterin, a partir deis annadas 1860, un assai de modernizacion foguèt realizat per modernizar rapidàment una partida dau país.
Aquelei temptativas de modernizacion acomencèron après la mòrt de l'emperaire Xianfeng. [[Cixi]], una concubina de Xianfeng e maire de l'emperaire novèu prenguèt lo poder amb un grop de notables de la Cort. Acomencèron una politica de modernizacion segon lo modèlemodèl occidentau especialament dins lei sectors industriaus e militars. Entre [[1872]] e [[1885]], d'entrepresas chinesas modèrnas poguèron donc se desvolopar mai representavan una partida fòrça minoritariàminoritària de l'economia chinesa. De mai, èran generalament dependentas deis Europèus per lor logistica e èran menaçadas au nivèu economic per lei privilègis obtenguts per lei nacions occidentalas.
A l'exterior, China subiguèt una tièra de desfachas novèlas còntra leis Europèus puei lo [[Japon]] que se modernizèt fòrça rapidament après la [[Restauracion Meiji]] ([[1868]]-[[1869]]). En [[1856]]-[[1860]], la [[Segonda guèrra de l'òpi]] vegètveguèt una fòrça francesa e anglesa relativament pichona anientar una armada chinesa e pilhar Pequin. La convencion de Pequin confirmèt e aumentèt lei privilègis acordats en [[1842]]-[[1844]]. Puei, entre [[1881]] e [[1885]], una guèrra novèla per s'opausar a la conquista per lei Francés de ld'Indochina e a la creacion d'una zona d'influéncia francesa dins lo sud de l'empèriEmpèri s'acabèt per una desfacha suplementària. Enfin, entre [[1894]] e [[1895]], lo Japon ataquèt Corèa e i bateguèt lei fòrças modernizadas de l'Empèri. Lo tractat de Shimonoseki permetèt l'evacuacion de Corèa per lei Japonés qu'obtenguèron en cambi lo drech de colonizar l'illa de Formosa.
