La '''Comunautat europèaEuropèa de défensaDefensa''' (CED) èra un projèteprojècte de creacion d'una armada europèa, amdamb d'institucions supranacionalas, plaçadas jos la supervision del comandant en cap de l'[[OTAN]], quel meteis èra nomenat pel president dels [[Estats Units d'America]]. Dins lo contèxte de la [[Guèrra Freja]], lo projècte, qu'èra un esbòç en setembre e octobre de 1950, venguèt un tractat, signat per 6 Estats lo 27 de mai de 1952. Ratificat per la Republica Federala d'[[Alemanha]], [[Belgica]], [[Luxemborg (estat)|Luxemborg]] e los [[Païses Basses]], lo tractat instituent la CED foguèt negat per l'Assemblada Nacionala Francesa lo 30 d'agost de 1954 per 319 vòtes contre 264.
[[Estats Units d'America]]. Dins lo contèxte de la [[Guèrra Freja]], lo projècte, qu'èrat un esboç en septembre octobre de 1950, venguèt un tractat, signat per 6 Estats lo 27 de mai de 1952. Ratifica per la Republica Federala d'[[Alemanha]], [[Belgica]], [[Luxemborg (estat)|Luxemborg]] e los [[Païses Basses]], lo tractat instituent la CED foguèt negat par l'Assemblada nacionala francesa lo 30 d'agost de 1954 per 319 vòtes contre 264.
== Consequéncias ==
L'escacLo fracàs de la CED, atale comamai la solucion de l'[[UEO]] revèlanrevelan l'incapacitat dels Estats d'Euròpa occidentalaOccidentala de concèbreconcebre un sistèma de defensa independament dels Estats Units d'America. R. Marjolin, que foguèt un dels principals colaboratorscollaborators de [[Jean Monnet]] lo contèt dins sas memòrias: {{cita|l'incapacitat de l'Euròpa a s'unir resulta d'una decision presa implicitament pels Europèus après la fin de la segondaSegonda guèrraGuèrra mondialaMondiala, aquela de se fisar als AméricansAmericans per lor defensa}}<ref>{{fr}}R.marjolin : le travail d'une vie. Laffont.1986</ref>.▼
▲L'escac de la CED, atal coma la solucion de l'[[UEO]] revèlan l'incapacitat dels Estats d'Euròpa occidentala de concèbre un sistèma de defensa independament dels Estats Units d'America. R.Marjolin, que foguèt un dels principals colaborators de [[Jean Monnet]] lo contèt dins sas memòrias: {{cita|l'incapacitat de l'Euròpa a s'unir resulta d'una decision presa implicitament pels Europèus après la fin de la segonda guèrra mondiala, aquela de se fisar als Américans per lor defensa}}<ref>{{fr}}R.marjolin : le travail d'une vie. Laffont.1986</ref>.
L'idèa d'una defensa europèa tornèt en [[1992]], per la signatura del [[tractat de Maastricht]] ([[PESC]] : politica estrangièra e de securitat comuna), confirmada en 2007 per la signatura del [[tractat de Lisbona]], mas totjorn dins l'encastre de l'[[OTAN]], es a dire jos l'estrecha dependéncia dels Estats Units d'America.
