Epicurisme : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
Vivarés (discussion | contribucions)
m correccions divèrsas
Vivarés (discussion | contribucions)
mCap resum de modificació
Linha 3 :
Se nomenan epicurians tant los seguidors d'Epicur de son viu, coma los contunhadors de l'escòla fins que aquela s'arrèste, e tanben per qualques punt d'escrivans de la posteritat fins a l'epòca modèrna (l'exemple mai remarcable benlèu es [[Karl Marx|Marx]]).
 
L'epicurisme, originalament, (pasmens qu'Epicur foguèt totjorn fòça refractari a revelar las fonts que basava sa doctrina, fins a que el meteis se disiá "autodidacte"), se basa sus fòrça filosofias anterioras (levat benlèu la platoniciana, que combatèt fermament). Atal, l'epicurisme recuèlh subretot l'[[atomisme]] de [[Democrit]] e la teoria del plaser d'[[Aristip de Cirene|Aristip]], tot en respondent a las criticas de [[Platon]] e [[Aristòtel]] dels dos sistèmas. (Tanben mòstra resons de la doctrina sceptica, d'[[Anaxagòras]], dels filosòfs [[cinisme|cinics]] e de l'estoïcisme. En general, Epicur faguèt un ensemensems d'idèas sistematicas e coerentas, mas non originalas).
 
L'epicurisme segon Epicur es pauc original; totes los membres de l'escòla epicuriana, de vida d'Epicur coma aprèp la fin del "Jardin" (escais de l'escòla epicuriana), pasmens exprimissián sens equivòca fòrça l'admiracion per la vida e doctrina del fondator de l'escòla, mas que seguèron gaireben o fòrça fidelament sa pensada.
 
Los discípols mai importants del vièlh savi del plaser son [[Diogènes d'Enoanda]] (un epicurian ric que, estonamentd'un biais sosprenent, daissèt inscritas, sus ununa paret d'un mercat de la ciutat d'Enoanda, d'inscripcions de granda talha amb de doctrinas epicurianas), Filodem (un erudit respectable que daissèt una bibliotèca de tèxtes epicurians, parcialament conservada), [[Diogènes Laerci]] e [[Lucrèci]] (sens comptar d'autresautras centanascentenas de discíplesdisciples simples e comuns, segurament, perque la doctrina d'Epicur foguèt coneguda per tota [[Grècia Antica|Grècia]] e Itàlia, e fins a Asia e [[Egipte]], mas essent totjorn dins l'ombra de [[estoïcisme]] alara predominant ).
 
[[Lucrèci]], l'epicurian roman pus important, que viviá al [[sègle I AbC]], escriguèt una òbra, "Sus la natura" ("De rerum natura"), en sèt libres, que representa sens dobte lo tèxte mai important de l'epicurisme en mai d'Epicur. Los tèmes basics tractats per Lucrèci son la constitucion atomica de l'univèrs, una teoria sus la sensacion empirica, la passion amorosa, un elògi de la persona e de l'òbra d'Epicur, los fenomèns de l'astronomia epicuriana, e d'autres. Pasmens, al contrari de la cresença populara, Lucrèci copièt pas textualament Epicur, mas se diferencia sus qualques punts, per exemple sus la doctrina del bonaür, perque Lucrèci elabòra una teoria pessimista e dramatica de la vida ({{cita|la passion amorosa, mai que fa mai paur que la volontat, totjorn pana a l'òme son bonaür}}), Plen contra la serenitat inalterabla de l'arma que predica Epicur (que, per exemple, recomanda: {{cita|practiques pas de sèxe pendent la digestion, per que li fagas pas de mal}}).