Lo '''peitavin-santongés''' o '''parlange''' (nom autoctòn: ''poetevin-séntunjhaes, parlanjhe'') es lalo lenga pròpriadialècte de la [[Peitaulenga d'oïl]], de [[Santonge]Peitau] e [[EngolmésSantonge]] ; es unaun branchadialècte de la [[lenga d'oïl]] emb un substrat [[occitan]] important. L'estatut de "lenga" dau peitavin-santongés es discutit: es considerat siá coma una [[lenga romanica]] dau grop de las [[lenga d'oïl|lengas d'oïl]], siá pus tradicionalament coma un dialècte dau [[francés]] (en admetent laidonc que "francés" e "lenga d'oïl" son sinonims). aqueste dusau punt de vista es lo pus generalament admis, notadament per lo gran linguista, profesor e poèta [[Pèir Bèc]], que foguèt a l'origina de l'ensenhament dau peitavin-sentongés a l'universitat de Peitieus, e formèt los mai grans especialistas d'aquèu parlar, coma Liliana Jagueneau, professor.
